ŚWIĘTOSŁAWSKI WITOLD, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
WITOLD ŚWIĘTOSŁAWSKI (ur. 1 I 1956 Zgierz), archeolog, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Ukończył Szkołę Podstawową nr 7 i Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Zgierzu. W latach 1975–1980 studiował archeologię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1980 do 1981 pracował w Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym w Łodzi, w 1983–2014 w Instytucie Archeologii i Etnologii PAN Oddział w Łodzi. Od 1990 doktor, od 1999 doktor habilitowany. W Gdańsku od 2004 profesor nadzwyczajny UG w Instytucie Archeologii i Etnologii (IAiE), od 2010 profesor nadzwyczajny PAN, od 2014 profesor tytularny. Od 2008 kierownik Zakładu Archeologii Średniowiecza i Nowożytności IAiE UG, w latach 2012–2020 dyrektor IAiE UG.
Specjalista w zakresie archeologii średniowiecza, ze szczególnym uwzględnieniem bronioznawstwa, dziejów i kultury ludów Wielkiego Stepu, kultury materialnej w Polsce i w państwie krzyżackim w Prusach. Autor między innymi prac Strzemiona średniowieczne z ziem Polski (Łódź 1990); Uzbrojenie koczowników Wielkiego Stepu w czasach ekspansji Mongołów (Łódź 1996); Archeologiczne ślady najazdów tatarskich na Europę Środkową w XIII w. (Łódź 1997); Arms and Armour of the Nomads of the Great Steppe in the Times of the Mongol Expansion (12th-14th Centuries) (Łódź 1999); Ślady koczowników Wielkiego Stepu z X, XI i XII wieku w dorzeczach Wisły i Odry (Łódź 2006); The Mongol Invasions of Poland in the Thirteenth Century. The Current State of Knowledge and Perspectives for Future Research, in: The Routledge Handbook of the Mongols and Central-Eastern Europe (Routlage 2021).
Kierował pracami wykopaliskowymi na Pomorzu, Mazurach, Kujawach i w Polsce Środkowej, uczestniczył w badaniach wykopaliskowych między innymi w Mongolii, Baszkirii, na Uralu i Zauralu.
Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich (przez dwie kadencje przewodniczący Sądu Koleżeńskiego). Od 1994 sekretarz redakcji „Łódzkich Sprawozdań Archeologicznych”, w latach 2000–2014 redaktor naczelny rocznika „Acta Archaeologica Lodziensia”, od 2004 członek rady naukowej „Acta Militaria Mediaevalia”, od 2007 członek redakcji „Gdańskich Studiów Archeologicznych”, od 2016 członek rady naukowej „Studiów z Dziejów Wojskowości”, od 2016 członek komitetu redakcyjnego pisma „Pomorania Antiqua”.
Od 2010 honorowy obywatel Miasta Zgierza, odznaczony medalem 60-lecia Instytutu Archeologii i Etnologii PAN; medalem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego; medal 50-lecia UG (2021), Srebrnym Krzyżem Zasługi (2022).
