ŚWICA STANISŁAW MARCIN, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
ul. Dębinki 7
STANISŁAW MARCIN ŚWICA (11 XI 1913 Grand Rapids, Michigan, USA – 25 I 1982 Gdańsk), lekarz ze specjalizacją I i II stopnia z chirurgii ogólnej, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG) ( Gdański Uniwersytet Medyczny). Syn szewca Feliksa i Eugenii z domu Kudlickiej, brat Tadeusza, lekarza.
Gdy miał rok, wraz z rodzicami przybył do Polski. Wybuch I wojny światowej uniemożliwił rodzinie powrót do USA. Ukończył szkołę powszechną i Gimnazjum Humanistyczne im. Bartosza Głowackiego w Tomaszowie Lubelskim. W latach 1933–1939 studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, otrzymał dyplom lekarza. W 1940–1941 odbył staż w Miejskim Szpitalu Świętego Jana w Lublinie, następnie asystent na Oddziałach Wewnętrznym i Chirurgicznym Szpitala Miejskiego Świętego Jana w Lublinie. Należał do Armii Krajowej (pseudonim „Kłos”), porucznik. Prowadził też tajne nauczanie. W 1943–1947 był ordynatorem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Powiatowego w Krasnymstawie, od 1944 do 1947 piastował także stanowisko lekarza powiatowego Powiatowej Rady Narodowej, lekarza więziennego w Krasnymstawie, pracował też w Ubezpieczalni Społecznej.
W Gdańsku od 1947, początkowo jako wolontariusz w Klinice Chirurgicznej Akademii Lekarskiej (AL), po kilku miesiącach młodszy asystent w Klinice Chirurgicznej AL. W 1948–1968 zatrudniony był też w Wojewódzkiej Stacji Krwiodawstwa w Gdańsku. Od 1949 adiunkt w nowo powstałej III Klinice Chirurgicznej AL. W 1952 przebywał na dwumiesięcznym stażu w Instytucie Hematologii i Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej w Warszawie. W tym samym roku, na podstawie rozprawy Niedobór i wyrównywanie poziomu białka w przebiegu przedoperacyjnym i pooperacyjnym choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy (promotor Zdzisław Kieturakis) – doktor medycyny.
W 1953 ukończył specjalizację II stopnia z chirurgii. W 1954–1955 przebywał na misji w objętej wojną Korei Północnej, gdzie kierował II Kliniką Akademii Medycznej w Hamchym. W 1955 został dyrektorem Wojewódzkiej Stacji Krwiodawstwa w Gdańsku. Pełnił również funkcję konsultanta do spraw krwiolecznictwa. W latach 1956 (według niektórych źródeł 1957) – 1966 był rzecznikiem Dobra Służby Zdrowia Województwa Gdańskiego przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. W 1962 był współorganizatorem 41. Zjazdu Towarzystwa Chirurgów Polskich w Gdańsku. W 1964 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy Próby tłumienia odpowiedzi immunologicznej królika na bliznopochodne przeszczepy skóry – doktor habilitowany i docent AMG. Od 1961 pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego do spraw chirurgii w Koszalinie. W 1971–1972 był kierownikiem II Kliniki Chirurgii Ogólnej Instytutu Chirurgii AMG, w 1972 – zastępcą dyrektora Instytutu Chirurgii AMG, w 1974–1979 – konsultantem do spraw chirurgii Szpitala Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Olsztynie.
Od 1976 pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego do spraw chirurgii w Elblągu i Słupsku. W AMG był między innymi był członkiem Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej, rzecznikiem Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów, zastępcą przewodniczącego Uczelnianej Komisji do spraw Przewodów Doktorskich, delegatem rektora do spraw budowy III Kliniki Chirurgii Akademii Medycznej w Gdańsku, opiekunem koła naukowego III Kliniki Chirurgii Akademii Medycznej w Gdańsku. Prowadził Studium Doskonalenia Lekarzy.
Był autorem prac z tematyki chirurgii w endokrynologii, onkologii i traumatologii. W AMG prowadził zajęcia z krwiodawstwa, krwiolecznictwa i chirurgii ogólnej. Był członkiem Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia (od 1946), Towarzystwa Chirurgów Polskich (od 1948), Polskiego Towarzystwa Lekarskiego (od 1950), Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Czerwonego Krzyża (od 1960), Polskiego Towarzystwa Hematologicznego (od 1967), Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Zarządu Wojewódzkiej Sekcji Lekarskiej.
Odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi (1950), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (1955), Sztandarem Pracy Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej (1955), Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego (1964), odznaką honorową „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1966), Medalem „Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsku” (1975), Medalem Pamiątkowym z Okazji 30-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1975), Krzyżem Partyzanckim, Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Odznakami I, II i III stopnia Polskiego Czerwonego Krzyża.
Żonaty był z Klementyną Anną, lekarzem pediatrą, ojciec Anny (ur. 1942), okulistki, doktora AMG, żony Andrzeja Gardzilewicza, i Piotra (ur. 1951), lekarza internisty, doktora AMG.
Zmarł nagle, w drodze do AMG. Pochowany został 28 I 1982 na cmentarzu Srebrzysko.
