BÄRREYSEN JOHANN WILHELM LUDWIG, pastor kościołów w Sobieszewie i Zbawiciela
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN WILHELM LUDWIG BÄRREYSEN (17 II 1780 Gdańsk – 20 III 1840 Sobieszewo), pastor kościoła w Sobieszewie (Bohnsack) ( kościół Matki Bożej Saletyńskiej) i kościoła Zbawiciela na Zaroślaku. 9 IV 1796 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w latach 1801–1805 studiował teologię w Halle, m.in. pod kierunkiem filologa i badacza starożytności Friedricha Augusta Wolfa (1759–1824); zachowały są jego notatki z wykładów, m.in. Fragment aus Wolfs Vorlesungen über die 4 ersten Bücher der Ilias enthaltend die Einleitung, und die Erklärung von Ilias I 1–166. 1801–1802 / Fragment wykładów Wolfa na temat czterech pierwszych ksiąg Iliady, zwierający wprowadzenie i objaśnienie [wersów] 1–166 pierwszej księgi Iliady...(przechowywane w Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska).
5 VIII 1806 zweryfikowany przez gdańskie Ministerium Duchowne. Od 1808 był kaznodzieją w Domu Poprawy na Zamczysku, później jednocześnie (1811–1817) nauczycielem języka greckiego w Conradinum i lektorem języka hebrajskiego oraz od kwietnia 1812 opiekunem biblioteki w Gimnazjum Akademickim. Od 31 V 1818 do 1826 pastor kościoła w Sobieszewie, który – dzięki darowiznom sponsorów i specjalnym kolektom w parafii – gruntownie wyremontował, wraz z wieżą, pastorówką, budynkiem szkoły, nowymi ławkami i płotem (łączną kwotą prawie 4500 talarów) po uszkodzeniach spowodowanych 17 I 1818 huraganem. Dodatkowe datki i kwesta pozwoliły odtworzyć także gotyckie okna i 11 I 1824 odnowioną świątynię poświęcił.
W latach 1826–1832 pastor kościoła Zbawiciela. Rozpoczął tam poważne remonty, korzystając ze wsparcia miejscowych sponsorów. 3 VI 1827 odprawił w kościele mszę dziękczynną za odnowienie świątyni. W latach 1832–1840 ponownie pastor kościoła w Sobieszewie.
Zmarł po krótkiej chorobie wkrótce po uroczystości otwarcia i poświęcenia prowizorycznej śluzy w Płoni Wielkiej, odgradzającej nowe ujście Wisły w Górkach od starego koryta, nazwanego wówczas Martwą Wisłą.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 375.
„Danziger Intelligenzblatt” z 30 V 1827, nr 124, s. 1417.
Hirsch Theodor, Geschichte des academischen Gymnasiums in Danzig, Danzig 1837, s. 64.
W gdańskim ogrodzie Muz. Gimnazjum Akademickie w Gdańsku wobec kultury starożytnych Greków i Rzymian. Katalog wystawy, red. Maria Otto, Jacek Pokrzywnicki, Pelplin 2016, s. 250–252.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, s. 36, 79, 101.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 73, 90.
Violét Alexander Ferdinand, Neringia oder Geschichte der Danziger Nehrung, Danzig 1864, s. 135.
