BELINA-SKUPIEWSKI STEFAN, profesor Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
STEFAN BELINA-SKUPIEWSKI (23 VII 1885 Kijów – 2 VIII 1962 Gdańsk), artysta muzyk, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku (PWSM). Syn inżyniera Bronisława i Stanisławy z domu Kruszyńskiej. Pobierał naukę gry na fortepianie w szkole muzycznej w Kijowie, studiował w Instytucie Inżynieryjnym w Petersburgu (do około 1905) i na politechnice w Karlsruhe, od 1908 inżynier. Jednocześnie odbył studia wokalne w Karlsruhe i Monachium.
W latach 1908–1928 występował na najbardziej znanych scenach operowych Europy i Ameryki. W 1923 w mediolańskiej La Scali był wykonawcą partii Tristana w Tristanie i Izoldzie Richarda Wagnera oraz Don Joségo w Carmen Georges’a Bizeta pod dyrekcją Artura Toscaniniego. W 1927 w Paryżu brał udział w prawykonaniu (partia tytułowa) opery-oratorium Król Edyp Igora Strawińskiego. Od 1928, po rezygnacji z kariery scenicznej, pedagog w Warszawie, w latach 1938–1939 pracował w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina. W latach 1945–1946 prowadził klasę śpiewu w PWSM w Łodzi, 1946–1953 w PWSM w Katowicach, w tym czasie był też dyrektorem Opery Śląskiej w Bytomiu.
W Gdańsku od 1953 jako kierownik wokalny Opery i Filharmonii Bałtyckiej oraz pedagog w gdańskiej PWSM, od 1956 profesor tytularny. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1939), Krzyżem Kawalerskim (1952) i Oficerskim (1955) Orderu Odrodzenia Polski, w 1958 otrzymał nagrodę muzyczną miasta Gdańska. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
