BODECK VALENTIN von, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
VALENTIN von BODECK (Bodecker; 14 VII 1578 Elbląg – 16 X 1635 Gdańsk lub w dworku w Arciszewie), burmistrz Gdańska. Pochodził z rodziny przybyłej z Nadrenii do państwa krzyżackiego, której członkowie od XIV wieku mieszkali w Toruniu, zasiadali we władzach miejskich Elbląga, pojawiali się także w Gdańsku. Jeden z sześciorga dzieci Johanna von Bodecka (4 VIII 1542 Elbląg – 12 VII 1595 Elbląg), elbląskiego rajcy (od 1575), ławnika (od 1579), od 1589 właściciela Ławic (Hansdorf, obecnie gm, Iława), i poślubionej w 1574 Dorothei (1551 Elbląg – 12 IX 1612 Elbląg), córki elbląskiego rajcy Fabiana Möllnera.
Ukończył elbląskie Gimnazjum Akademickie, w młodzieńczych latach został wysłany przez rodziców do Korony w celu nauki języka polskiego.
Od 1596 studiował w Królewcu. Do Gdańska przybył najprawdopodobniej krótko przed 1600. Od 1605 reprezentant Kwartału Wysokiego w Trzecim Ordynku. Od 1609 był ławnikiem Głównego Miasta Gdańska, od 1612 rajcą, w 1614 sędzią. Od 1619 był burmistrzem, pierwszym w 1620, 1624, 1629 i 1632, drugim w 1619, 1623, 1628 i 1635, trzecim w 1622, 1627, 1631 i 1634, czwartym w 1621, 1625, 1626, 1630 i 1633. W 1622, 1627, 1631 i 1634 był burgrabią królewskim w Gdańsku.
Angażował się w zrealizowaną w latach 1624–1626 rozbudowę fortyfikacji miejskich (zwłaszcza bastionów osłaniających twierdzę w Wisłoujściu), modernizowanych w obliczu nadciągającej wojny polsko-szwedzkiej (1626–1629). Utrzymywał rozległe kontakty polityczne z polskimi dygnitarzami, w tym także z dworem królewskim. W 1621 był honorowym reprezentantem królowej Konstancji, drugiej żony króla polskiego Zygmunta III, na ślubie Amelii Blömke, wychowanki Johanna Posseliusa, nadwornego medyka monarchy, z Nathanaelem von Tiedemannem.
W 1635 (na krótko przed śmiercią) ufundował wykonaną przez gdańskiego malarza Barthela Strobla nastawę ołtarzową do kościoła Zbawiciela. Obrażony w jednym z kazań przez pastora w Reichenbergu (Bogatka; Żuławy Gdańskie) Enocha Hutzinga II, zakazał mu powrotu do Gdańska przez 30 lat. Posiadał bogaty prywatny księgozbiór, był właścicielem majątku i dworku w Arciszewie koło Pruszcza Gdańskiego.
Ożenił się 21 VIII 1600 z Agathą (1578 – 16 II 1630, pochowana 1 II 1630), córką gdańskiego burmistrza Johanna von der Lindego. Jej śmierć uczcił sonetem Michael Albinus i wspomnieniowym utworem Adama Büthnera. Małżeństwo doczekało się jedenaściorga dzieci, z których wiek dojrzały osiągnęli tylko córka Dorothea (2 XII 1615 Gdańsk – 10 VI 1654 Gdańsk), od 14 II 1639 żona Albrechta Rosenberga, i synowie Nicolaus, późniejszy burmistrz oraz Valentin.
Pochowany obok żony 22 X 1635 w kościele Najświętszej Marii Panny pod zakupioną w 1600 płytą nagrobną nr 423. Mowę pogrzebową wygłosił diakon tego kościoła, Friedrich Schening (1597–1658), żałobny wierszem żegnał go, tak jak żonę, Michael Albinus, a także m.in. Johannes Georg Moeresius.
