BROCKI ZYGMUNT redaktor, językoznawca
| < Poprzednie | Następne > |
ZYGMUNT BROCKI (6 I 1922 Warszawa – 11 V 1982 Gdańsk), redaktor, językoznawca, bibliograf. Uczeń Gimnazjum Stowarzyszenia Oświatowego "Unia" i Liceum Handlowego M. Berutowej, maturę uzyskał już w czasie II wojny światowej. W latach 1942–1944 studiował ekonomię w Instytucie Morskim Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich w Warszawie, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego. Od jesieni 1944 w Ludowym Wojsku Polskim, w 1947 zdemobilizowany w stopniu porucznika. Od 1947 pracował w Polskim Związku Ekspedytorów Morskich w Gdyni, w firmie spedycyjnej "Polbaltsped", w Gdańskim Urzędzie Morskim, w Zarządzie Portów Gdańsk–Gdynia. Jednocześnie studiował w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie.
W 1951 pracownik Wydawnictwa Morskiego, w 1952–1955 Oddziału Morskiego Wydawnictw Komunikacyjnych. Od 1955 związał się z Instytutem Morskim, od 1965 zastępca, następnie redaktor naczelny wydawnictw, m.in. w latach 1955–1982 „Biuletynu Instytutu Morskiego”. W 1975 założyciel i do 1982 redaktor „Rocznika Sopockiego”. Od stycznia 1982 na emeryturze.
Autor publikacji poświęconych terminologii morskiej i słownictwu morskiemu: Kot i kotwica (1961), Morze na oku (1964), Morze pije rzekę (1969), Pontoniakiem nad morze (1973), Michałki z kambuza (1978). Zajmował się onomastyką i kulturą języka; w prasie (między innymi w „Dzienniku Bałtyckim” i „Morzu”) popularyzował wiedzę o języku. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Morskiego w Gdańsku i Towarzystwa Przyjaciół Sopotu. Wyróżniony Odznaką Grunwaldu, Medalem Zwycięstwa i Wolności, srebrną i złotą odznaką „Zasłużony Pracownik Morza”, odznakami „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, „Za Zasługi dla Gdańska”, „Zasłużony Działacz Kultury”. W 1981 otrzymał nagrodę Wydziału Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku.
