BRUNN ALBERT von, astronom
| < Poprzednie | Następne > |
ALBERT von BRUNN (19 IX 1880 Cöthen – 28 XII 1942 Poczdam), astronom. W latach 1899–1904 studiował astronomię i meteorologię na uniwersytetach w Lipsku, Würzburgu i Getyndze, gdzie w 1905 uzyskał doktorat. Zajmował się astronomicznym pomiarem czasu, teorią refrakcji i mechaniką nieba.
Po habilitacji w 1909 w Gdańsku, kierował obserwatorium astronomicznym Towarzystwa Przyrodniczego przy Frauengasse 25 (ul. Mariacka), wykazał bezcelowość pełnienia w nim nieprzerwanej służby czasu (ze względu na zbyt duże drgania budynku), skonstruował chronograf i zajął się pomiarami jasności tła nieba i Drogi Mlecznej, które przeprowadzał poza miastem. W czasie I wojny światowej służy w armii jako meteorolog. Po zakończeniu wojny i likwidacji obserwatorium w siedzibie Towarzystwa Przyrodniczego, w latach 1920–1926 dyrektor miejskiego obserwatorium we Wrzeszczu przy Heeresanger (al. Legionów). Jednocześnie w latach 1922–1926 profesor honorowy Technische Hochschule Danzig.
W latach 1926–1928 kierował obserwatorium astronomicznym we Wrocławiu, skąd przeszedł na stanowisko dyrektora Instytutu Eisensteina w Poczdamie koło Berlina. W 1929 brał udział w ekspedycji na Sumatrę kierowanej przez astrofizyka Erwina Freundlicha, a mającej na celu potwierdzenie ogólnej teorii względności poprzez obserwację odchylenia światła gwiazd w pobliżu Słońca podczas jego zaćmienia, jakkolwiek do samej teorii odnosił się sceptycznie.
W 1920 ukazał się w Gdańsku jego publikacja Bemerkungen zum Dreikörperproblem (Uwagi na temat zagadki trzech ciał), , w 1938 w Bazylei Grafische Methoden zur Lösung von Wechselstromproblemen (Graficzne metody rozwiązywania problemów prądu przemiennego).
