ERTEL KARL EDUARD, pedagog, poeta, były patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
KARL EDUARD ERTEL (14 VII 1793 Gdańsk – 21 VI 1860 Gdańsk–Wrzeszcz), pedagog, poeta. Syn perukarza Johanna Benjamina (1763–1825), który za pięć florenów 10 II 1792 nabył obywatelstwo Gdańska, właściciela kamienicy przy Hosennähergasse 679 (ul. Pończoszników 2). Ukończył Gimnazjum Akademickie, w 1812 rozpoczął studia teologiczne w Królewcu. Przez trzy lata służył jako ochotnik w wojsku pruskim, w latach 1817–1844 (do emerytury) był nauczycielem i kierownikiem ewangelickiej szkoły elementarnej przy Sasperstraße 49 (ul. Na Zaspę) w Nowym Porcie. Uzupełnił w tym czasie wykształcenie, zapisując się ponownie 21 XI 1822 na studia w Królewcu. Mieszkał w budynku szkoły przy obecnej ul. Szkolnej, na emeryturze w Gdańsku i we Wrzeszczu. Jako poeta używał pseudonimu literackiego Philotas. Pierwszy tom wierszy Ruhestunden wydał w 1830, drugi w 1834; autor dramatów historycznych.
Od 1815 był żonaty z Johanną Elisabeth Grantz (13 I 1794 Gdańsk – 16 I 1861 Gdańsk-Nowy Port). Był ojcem kilkorga dzieci. Blancka (7 VIII 1818 Gdańsk-Nowy Port – 10 V 1892 Gdańsk), która była prywatną nauczycielką, Antonia Paulina (24 X 1821 Nowy Port – 4 XI 1892 Gdańsk) i Malwina Hermina Alexandra (ur. 22 III 1827 Gdańsk-Nowy Port) pozostały pannami. Emilia Louisa (27 I 1833 Gdańsk-Nowy Port – 1 VIII 1893 Gdańsk) 7 VI 1863 wyszła za Friedricha Heinricha Niehra z Nowego Portu. Syn Wilhelm Eduard (ur. 5 III 1820 Gdańsk-Nowy Port) 22 IX 1839 wypłynął statkiem do Liverpoolu, następnie udał się do Ameryki Północnej, do Gdańska nie powrócił.
Od 1912 patron ulicy w Gdańsku–Nowym Porcie (po 1945 ul. Krzywa).
Bibliografia:
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 735 (z opisem wojennego epizodu i miejscem pracy).
