GŁOWICA, wzniesienie
| < Poprzednie | Następne > |
GŁOWICA, zwana także – na wzór znanego szczytu w Alpach – Wzgórzem Trzech Panów (Dreiherrenspitze). Najwyższe wzniesienie strefy krawędziowej Wysoczyzny Gdańskiej, w kompleksie lasów oliwskich, na skraju utworzonego w 1979 Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego; 122 m n.p.m.
Na zboczach Głowicy znajdowały się ogrody leżącego u jej podnóża Dworu III ( dwory oliwskie). Po zachodniej stronie Głowicy biegnie tzw. Szwedzka Grobla (Schwedendamm), stary leśny trakt łączący Oliwę z Matarnią, którym w 1626 oddziały szwedzkie feldmarszałka Hermana Wrangla podeszły pod klasztor cystersów w Oliwie i splądrowały go.
Przez Głowicę prowadzi zielony, pieszy szlak turystyczny zwany skarszewskim. W latach 50. XX wieku na jednym ze wzgórz leżącym na wschód od Głowicy (bliżej ul. Polanki) zbudowano kilkunastometrowej wysokości stalową wieżę (tzw. nabieżnikową), wskazującą nocą kierunek nalotu na pas startowy ówczesnego lotniska we Wrzeszczu. Podjęta w 2009 decyzja władz miasta o rozbiórce wieży wstrzymana została wskutek protestów miłośników zabytków.
