GLIŃSKI MIROSŁAW, historyk, dyrektor Muzeum Historii Miasta Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Wręczanie dyplomów doktorskich, 1977: Mirosław Gliński (po prawej), Mieczysław Nurek (z lewej) i promotor, prof. Bogusław Drewniak
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/a/a9/Gliński_Mirosław_1981.jpg
Mirosław Gliński podczas Konkursu Wiedzy o Gdańsku, 1981
Mirosław Gliński, 2007
Mirosław Gliński, Jerzy Kukliński, Kronika Gdańska, Gdańsk 2019, t. I 997-1945, wyd. II

MIROSŁAW GLIŃSKI (6 X 1941 Wilno – 2 I 2020 Gdańsk), naukowiec, historyk, specjalista od dziejów XIX wieku. W Gdańsku od czerwca 1946 roku, w 1959 ukończył VIII Liceum Ogólnokształcące. W latach 1959–1964 studiował historię na uniwersytecie w Toruniu, od 1977 doktor (na Uniwersytecie Gdańskim, promotor Bogusław Drewniak).

W okresie 1964–1965 pracował w Gdańsku w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej (al. Grunwaldzka 44). W 1965–1976 asystent, adiunkt muzealny i kustosz w Muzeum Stutthof w Sztutowie ( obóz Stutthof), w 1967–1972 kierownik Działu Naukowo-Badawczego, od 1 IX 1972 do 10 IX 1976 dyrektor tej placówki. Stworzył centrum dokumentacyjne byłego KL Stutthof, gromadząc ponad 300 000 dokumentów odnalezionych w polskich instytucjach, razem z zespołem opracował kartotekę byłych więźniów. Zainicjował wydawanie czasopisma „Zeszyty Muzeum Stutthof” (1976–1991, nr 1–10). Od 11 IX 1976 do 30 VI 1988 dyrektor Muzeum Historii Miasta Gdańska, następnie do emerytury w 2009 roku starszy kustosz i kurator tego muzeum, kierownik Oddziału Westerplatte w dawnej Wartowni nr 1 ( Westerplatte), w latach 2005–2009 kierownik Działu Historii w tym muzeum.

Autor prac dotyczących dziejów KL Stutthof i dziejów Gdańska w XIX i XX wieku, między innymi Organizacja obozu koncentracyjnego Stutthof (1 IX 1939 – 9 V 1945) (1979); Załoga obozu koncentracyjnego Stutthof (1 IX 1939 – 9 V 1945) (1984–1987); Ludzie dziewiętnastowiecznego Gdańska. Informator biograficzny (1994); współautor z Jerzym Kuklińskim Kroniki Gdańska 997–2000 (t. I–II, 1997–2006, wydanie rozszerzone t. I, 2019); Westerplatte. (Informator-przewodnik) (1998) w wersjach polskiej, niemieckiej i angielskiej, wznowienia coroczne do 2010. Autor biogramów w Poczcie sołtysów, burmistrzów, nadburmistrzów, przewodniczących Miejskiej Rady Narodowej i prezydentów Gdańska od XIII do XXI wieku (Gdańsk 2015), redaktor naukowy wspomnień Z dziennika mego ojca kupca gdańskiego Theodora Behrenda 1789–1851 (Gdańsk 2016). Od 2009 zaangażowany w tworzenie Encyklopedii Gdańska (Gdańsk 2012), autor kilkuset haseł osobowych i merytorycznych, tabel i zestawień. Od 2013 członek Komitetu Wiedzy Gedanopedii.

Żonaty był z Ireną z domu Urbanowicz (16 XII 1941 – 15 IV 2017 Gdańsk), ojciec Aleksandry Williams mieszkającej w Anglii. Pochowany 10 I 2020 na cmentarzu Łostowickim.

Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii