GLOMME EDMUND MORITZ, śpiewak
< Poprzednie | Następne > |
EDMUND MORITZ GLOMME (22 IX 1845 Gdańsk– Olszynka – 27 XI 1913 Hamm, Westfalia), śpiewak. Uczeń Conradinum w Jankowie, w 1864 absolwent Gimnazjum Miejskiego, studiował filologię w Lipsku, śpiew w konserwatorium w Berlinie. W 1869 debiutował w Plauen (Saksonia) jako śpiewak operowy o głosie barytonowym. Występował na scenach między innymi Wrocławia i Poznania.
W latach 1873–1878 czołowy baryton gdańskiego Teatru Miejskiego, mieszkał przy Schmiedegasse 1/2 (ul. Kowalska), był przewodniczącym lokalnego związku pracowników scenicznych. W latach 1878–1881 czołowy baryton opery w Berlinie, 1881–1889 dyrektor teatru dworskiego w Altenburgu (Turyngia), w 1903 osiadł w Królewcu. Po 1889 występował w teatrach tylko gościnnie, brał udział w koncertach oratoryjnych, dawał recitale, między innymi 6 II 1910 po raz ostatni w Gdańsku.
Szczególnie ceniono jego kreacje wokalno-aktorskie w operach Mozarta, Meyerbeera i Wagnera. Pośmiertnie wydano w Królewcu wybór jego wierszy.
Bibliografia:
„Danziger Zeitung”,, nr 9555 z 28 I 1876, s. 4; nr 50 z 1910, s. 8; nr 62, s. 1; nr 266 z 1914,s. 2-3.
Kutsch K.-J., Riemens L., Großes Sängerlexikon, 4. erweiterte und aktualisierte Aufl. unter Mitwirkung von H. Rost, München 2003, t. 3, s. 1756–1757.
Schoemann G., Das städtische Gymnasium in Danzig von 1858 bis 1908. Festschrift zur Feier des dreihundertundfünzigjährigen Bestehens, Danzig 1908, s. 66.