GRONAU BENJAMIN, lutnik
| < Poprzednie | Następne > |
BENJAMIN GRONAU (ochrzczony 11 II 1717? Gdańsk – zm. po 1770), lutnik. Syn (?) Georga i Corduli. Notowany w Gdańsku od około 1754, w 1770 mieszkał przy Breitgasse (ul. Szeroka). Hessisches Landesmuseum w Darmstadt posiada jego sześciochórową mandorę w formie cytry z Turyngii, z kartką: Benjamin Gronau Lauten- und Geigenmacher in Danzig Anno 1767. Jego lutnię z 1754 prezentowano na wystawie muzycznej w Warszawie w 1888 (własność Börgera). Ojciec ► Johanna Benjamina Gronaua.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 352/5 s. 649; 300, 31/96, s. 188–194; 300, 31/102, s. 181–206.
Vogel Beniamin, Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku, Bydgoszcz 2019, s. 88.
