HOLLSCHUCH JOHANN, rektor szkoły św. Katarzyny, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN ABRAHAM HOLLSCHUCH (5 II / 20 VII 1718 Gdańsk – 2 VI 1789 Steblewo), rektor szkoły św. Katarzyny, pastor w Steblewie. Syn kowala i ślusarza Johanna Gottlieba (ur. 1685) i poślubionej przez niego 24 X 1713 w kościele św. Katarzyny Susanny (chrzest 30 X 1679 w kościele Bożego Ciała), córki rzemieślnika z Schießstange ( ul. Kurkowa) i Petershagen ( Zaroślak) Georga Seidela. Miał brata Michaela Bernharda (pochowany 3 III 1801 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w wieku 71 lat), żonatego od 1760 z Constantią (chrzest 23 IV 1739), córką Johanna Ernsta Jantzena (ur. 1695), oraz nieznaną z imienia siostrę (pochowana 1751 tamże, w wieku 37 lat), wydaną za zegarmistrza Erdmanna Preussa (zm. 1753, w wieku 57 lat).
21 VII 1735 zapisany został do drugiej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W trakcie nauki uczestniczył m.in. w dysputach pod przewodnictwem rektora Alberta Menona Verpoortenna, w 1738 Georga Dietricha Tiedena, w 1741 Wilhelma Paula Verpoortenna (syna rektora), wraz z innymi respondentami dołączył do nich swoje wiersze pochwalne. 1 IX 1740 był oponentem w dyspucie prowadzonej przez Christiana Sendela pod kierunkiem Johanna Adama Kulmusa. Ukończył edukację 13 VII 1741 prowadzoną przez siebie dysputą o teologii moralnej pod przewodnictwem ojca (Adivvante Jehova De praestantia theologiae moralis ex principio eivs evicta …). W 1741 studiował w Jenie, w 1744 w Lipsku.
5 V 1747 przeegzaminowany przez gdańskie Ministerium Duchowne. Od 1748 kaznodzieja w Domu Poprawy (Zuchthaus) na Zamczysku, od 1754 rektor szkoły św. Katarzyny. W 1756 kandydat gdańskiego Ministerium Duchownego, 24 V 1757 przyjął święcenia i został pastorem w Osicach (Wossitz). Od 1762 do śmierci pastor w Steblewie (Stüblau), pochowany w tamtejszym kościele 7 VI 1789.
9 VII 1759 w kościele NMP poślubił Adelgundę Susannę (chrzest 7 IX 1740 w kościele św. Trójcy – 1 VII 1784 Steblewo), córkę gdańskiego chirurga Gottfrieda Heinricha Bechela. Ojciec syna zmarłego w dzieciństwie oraz Adelgundy Susanny (22 XI 1760 Osice – 28 III 1832 Gdańsk), od 22 VI 1784 żony gdańskiego chirurga Johanna Christiana Heina (1756–1809).
Bibliografia:
Das jetzte-lebende Dantzig, Dantzig 1756, s. 75, 82.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 322.
Freytag Hermann, Geschichte des Kirchspiels Stüblau im Danziger Werder, „Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins”, H. 54, 1912, s. 185–186.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 32, 37, 41, 93.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 110.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 247; 3, 32, 459; 4, 282.
