HOLL JOHANN CHRISTIAN I, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN CHRISTIAN HOLL I (1679 – 19 III 1749 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika Johanna Gottfrieda Holla. Od 1685 uczył się zawodu w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Petera Rödego III w 1706. 12 VIII 1706 uzyskał obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w 1734, starszego cechu – w 1735. W jego warsztacie sztukę mistrzowską wykonał Wilhelm Grosser (Großer; 30 III 1693 Piaskownia – 5 XII 1739, od 1 VII 1734 posiadający obywatelstwo gdańskie). Miał wielu uczniów, z których wszyscy – poza zapisanym w 1725 Johannem Gottliebem Mückiem i Benjaminem Albrechtem (1732) - ukończyli naukę z dyplomem: Gottlieb Glaube, zapisany w 1709, Jacob Steynman (1711), Christian Foss (1713), Johann Korn (1716), Gottlieb Büher (1720), Johann Gottlieb Rupson (1721), Gottlieb Ziersen (1723), Andreas Ritters (1726), Andreas Käster (1726) oraz Benjamin Strahl (1734).
Był żonaty z Constantią, z domu Czerlinsken (22 X 1682 – 22 VI 1754). Ojciec Johanna Christiana II (3 V 1713 – 3 IV 1771), którego w 1737 przyjął na nauki i który kontynuował zawód rodzica: mistrz od 1755, od 29 I 1756 posadający obywatelstwo Gdańska.
Pochowany w kaplicy Złotników w kościele Najświętszej Marii Panny w Gdańsku. Używał znaku warsztatowego z monogramem I·C·H w prostokącie. Zob. też złotnictwo.
