HOLWEDE FRIEDRICH HEINRICH, prezydent rejencji gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
FRIEDRICH HEINRICH EHRENREICH HANS von HOLWEDE (13 IX 1841 Berlin – 6 XI 1921 Wrocław), prezydent rejencji gdańskiej. Syn pruskiego generała lejtnanta Ernsta von Holwede (1802–1872) i Henriette z domu von Sanitz (ur. 1810). Studiował prawo i ekonomię. Po studiach w 1864 urzędnik sądowy, w 1870 zdał państwowy egzamin na asesora, po którym skierowany został do pracy w dyrekcji policji w Hannoverze. Następnie urzędnik w biurach rejencji w Legnicy i Opolu. W latach 1873–1887 landrat (starosta powiatowy) w Zabrzu w rejencji opolskiej na Górnym Śląsku, następnie radca w rejencji poznańskiej.
Od 13 XII 1890 do 31 XII 1902 pełnił funkcję prezydenta rejencji gdańskiej. Urzędował w nowej siedzibie rejencji przy Neugarten 8-16 (ul. Nowe Ogrody), mieszkał w prywatnym budynku przy Neugarten 22b.
Dużą uwagę zwracał na rozwój gdańskiego przemysłu, głównie stoczniowego ( Stocznia Królewska, Stocznia Schichaua), realizującego duże zamówienia rządowe na okręty dla marynarki wojennej. Za jego czasów powstały kompleksy koszar w Gdańsku-Wrzeszczu przy Hochstrieß (ul. Słowackiego) dla kawaleryjskiej brygady huzarów oraz dla batalionu saperów przy Hohenfriedberger Weg (ul. Szymanowskiego), dworzec kolejowy Gdańsk Główny, w porcie gdańskim utworzono w 1897 basen portowy ze strefą bezcłową oraz rozpoczęto budowę nowego kanału portowego, Kanału Kaszubskiego, zwiększającego możliwości przeładunkowe portu. Wspierał starania kolejnych nadburmistrzów Gdańska Leopolda Wintera, Karla Baumbacha i Clemensa Delbrücka w ministerstwie spraw wojskowych o zgodę na rozbiórkę nieprzydatnych już wojsku nowożytnych umocnień obronnych z XVI wieku (rozebranych w latach 1891–1898).
Kontynuował prace nad osuszaniem Żuław, zalanych w czasie powodzi w 1888, z nadprezydentem prowincji Westpreußen (Prusy Zachodnie) Gustavem Gosslerem, nadzorował prace przy budowie nowych wałów przeciwpowodziowych na Dolnej Wiśle i nowego ujścia Wisły do morza w Świbnie. Obaj uczestniczyli 31 III 1895 w otwarciu Przekopu Wisły, który wpłynął na zabezpieczenie Żuław, a pośrednio i Gdańska, od skutków powodzi wiślanych. We wrześniu 1901 podejmował w Gdańsku wraz z nadprezydentem cesarza Wilhelma II i jego małżonkę Augustę, przybywających tu z oficjalną wizytą, zakończoną defiladą wojsk lądowych na poligonie na Zaspie oraz sił morskich na wodach Zatoki Gdańskiej.
Po zakończeniu misji w Gdańsku, 20 I 1903 objął urząd prezydenta rejencji we Wrocławiu z tytułem rzeczywistego tajnego radcy (Wirklicher Geheim Rat), od 1909 na emeryturze. Był Rycerzem Ewangelickiego Zakonu Joannitów.
