JANCA JAN, organista, kompozytor, muzykolog
| < Poprzednie | Następne > |
JAN JANCA (1 VI 1933 Gdańsk – 8 XII 2023 Tübingen), organista, kompozytor i muzykolog. Syn Antoniego (24 IX 1902 Gdańsk – 21 VII 1984 Rottenburg (Badenia-Wirtembergia)), organisty kościoła św. Józefa i kościoła (katedry) Trójcy Świętej w Gdańsku- Oliwie (1945–1946), dyrygenta chóru parafii oo. franciszkanów św. Antoniego w Gdyni (1948–1958).
Mieszkał przy ul. św. Ducha 131. W latach 1946–1950 uczęszczał do Szkoły Muzycznej II stopnia we Wrzeszczu przy al. Zwycięstwa 48. W okresie 1950–1955 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie kompozycję u Stanisława Wiechowicza i grę na organach u Bronisława Rutkowskiego. W grudniu 1954 zagrał pierwszy po wojennej przerwie recital w katedrze Trójcy Świętej w Gdańsku-Oliwie, transmitowany przez Polskie Radio. W 1957 wyjechał do Niemiec, gdzie kontynuował studia m.in. u Johanna Nepomuka Davida w Stuttgarcie (1958–1962); w latach 1966–1969 pobierał lekcje u Marcela Duprégo w Paryżu.
Od 1962 do 1996 był organistą w uniwersyteckim kościele św. Jana (St. Johannes) Wydziału Teologii Uniwersytetu Katolickiego w Tybindze (Tübingen), nauczycielem muzyki w tamtejszym seminarium duchownym Wilhelmstift, w Katolickiej Wyższej Szkole Muzyki Kościelnej w Rottenburgu oraz w Stuttgarcie. Jego kompozycje, głównie utwory na organy, są cenione w kręgach organistów, na przykład Intrade, Elegie und Sortie, różne suity i preludia. Komponował też utwory chóralne, m.in. Missa „Orbis factor”. Jako muzykolog zajmował się historią budowy organów w Prusach Wschodnich i Zachodnich, wspólnie z Wernerem Renkewitzem autor dwutomowej pracy Geschichte der Orgelbaukunst in Ost- und Westpreussen von 1333 bis 1944 (1984 i 2008). Przygotowywał do wydania utwory dawnej muzyki gdańskiej, m.in. z odnalezionej w Królewcu Gdańskiej tabulatury organowej z początku XVII wieku (które to utwory wykonał także 23 VIII 1992 w gdańskim kościele św. Jana) oraz polonezy Johanna Gottlieba Goldberga.
