JANUKOWICZ-POBŁOCKA ZOFIA TERESA, śpiewaczka, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
ZOFIA TERESA JANUKOWICZ-POBŁOCKA (9 II 1928 Parafianów, Wileńszczyzna – 30 I 2019 Dzierżążno koło Gdańska), artystka muzyk, śpiewaczka, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie (PWSM; później Akademia Muzyczna w Gdańsku), w 1957 uzyskała dyplom na Wydziale Pedagogiki Muzycznej i Dyrygentury Zespołami Wokalno-Instrumentalnymi, w 1958 dyplom na Wydziale Wokalnym w klasie śpiewu Barbary Iglikowskiej. 26 XII 1958 wystąpiła w pierwszym historycznie programie Ośrodka Telewizyjnego w Gdańsku.
Studia wokalne kontynuowała u Ady Sari w Warszawie i w latach 1960–1961 pod kierunkiem Giorgia Favaretta i Rachele Maragliano-Mori w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie. W 1955 laureatka I nagrody na III Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, 1956 otrzymała srebrny medal na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie, 1959 I nagrodę i złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w ‘s-Hertogenbosch (Holandia), 1961 nagrodę Polskiego Radia za interpretacje pieśni Karola Szymanowskiego i Witolda Lutosławskiego.
Występowała w większości krajów Europy, w USA i krajach Azji, wykonując repertuar pieśniarski, oratoryjno-kantatowy i wokalno-symfoniczny. Pierwsza wykonawczyni utworów kompozytorów gdańskich, między innymi Konrada Pałubickiego, popularyzowała regionalną twórczość kaszubską. W latach 1962–1974, 1980–1999 i 2003–2005 w PWSM (później Akademia Muzyczna); 1984–1990 przekształciła Wydział Wokalny w Wokalno-Aktorski, którego była dziekanem, 1985–1996 kierowała reaktywowaną przez siebie Katedrą Wokalistyki, od 1990 profesor tytularny nauk muzycznych, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1972–1979 związana ze Studiem Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.
W 1974 uhonorowana Medalem Stolema, w 2005 otrzymała Medal św. Wojciecha, w 2005 Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej.
Od 1956 żona Huberta Pobłockiego (8 I 1934 Starogard Gdański – 14 XI 2016 Gdańsk), literata i lekarza-stomatologa, propagatora kultury kociewskiej, w latach 2005-2015 prezesa Trójmiejskiego Klubu Kociewiaków, Honorowego Członka Towarzystwa Miłośników Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim, odznaczonego Orłem Senackim za działalność na rzecz społeczności lokalnej. Mieszkali w Gdańsku-Oliwie przy ul. Kwietnej 3. Matka Ewy Pobłockiej. Pochowana w rodzinny grobie na cmentarzu komunalnym w Oliwie. 22 IX 2022 na domu przy ul. Kwietnej 3 odsłonięto tablicę upamiętniającą ją i męża.
