KAZAŃSKI ARKADIUSZ, piłkarz, stoczniowiec, historyk
| < Poprzednie | Następne > |
ARKADIUSZ WIESŁAW KAZAŃSKI (ur. 13 VIII 1973 Gdańsk). Syn Jerzego Kazańskiego i Wiesławy z domu Antolak, brat bliźniak Wojciecha, socjologa po Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu). W 1988 ukończył Szkołę Podstawową nr 73 w Gdańsku-Brzeźnie, w latach 1987–1988 w piłkarskiej reprezentacji szkoły, która dotarła do finałów: Miejskich (1987) i Wojewódzkich Igrzysk Szkół Podstawowych (1988). W 1992 absolwent IV Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku-Nowym Porcie. Od września 1992 do początku 1993 uczył się w Policealnym Studium Geodezyjnym w Gdańsku- Oruni, od października 1993 do 1995 studiował na Wydziale Trenerskim Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku, zrezygnował po II roku, w październiku 1996 rozpoczął studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w 1997 zrezygnował.
Od 1983 trampkarz i junior w drużynie piłkarskiej Stoczniowca Gdańsk. W 1992 wszedł do drużyny seniorskiej Stoczniowca, od 1993 przemianowanego na Polonię Gdańsk. Grał w ówczesnej III lidze, a jednocześnie był zatrudniony na etacie w Stoczni Gdańskiej (robotnik technicznej obsługi produkcji). Od 1996 zawodnik Wisły Tczew (III liga), od sierpnia 1996 do czerwca 1997 Orła Choczewo (IV liga), w tym czasie (styczeń–lipiec 1997) zatrudniony był w Fabryce Kabli „Rogum” w Pruszczu Gdańskim. Od sierpnia 1997 piłkarz Wietcisii Skarszewy (IV liga), od lutego 1998 Unii Tczew (IV liga). Od września 1998 grał w rezerwach Polonii Gdańsk (V liga), w czerwcu 1999 awansował z rezerwami Polonii do IV ligi. Od września 1998 do sierpnia 1999 zatrudniony w Przedsiębiorstwie Handlowym „Rogum” w Gdańsku. Jesienią 1999 zrezygnował z dalszego uprawiania piłki nożnej, rozpoczął pracę w Stoczni Gdańskiej na Wydział W–5 jako malarz–konserwator okrętowy.
W latach 1993–1995 zawodnik (m.in. obok Jacka Cucha, Roberta Kugiela, brata Wojciecha) drużyny Young Boys, która z sukcesami występowała w rozgrywkach organizowanych przez Władysława Tałaja na asfaltowych boiskach TKKF Przymorze na ul. Dąbrowszczaków, a w latach 1994–1996 również w drużynie Young Boys w Trójmiejskiej Lidze Halowej rozgrywanej w Zespole Szkół Morskich w Gdańsku-Nowym Porcie. W latach 1997–1998 występował w TLH w drużynie Baltimex, obok m.in. Macieja Kozaka, Artura Chrzonowskiego.
Od 1998 studiował na kierunku politologia Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy. Studia ukończył w 2003 na Wydziale Nauk Społecznych Akademii Bydgoskiej im. Jana Kazimierza w Bydgoszczy obroną pracy Solidarność w Stoczni Gdańskiej grudzień 1981 – sierpień 1988 (promotor: prof. Tadeusz Kisielewski). W sierpniu 2004 pracę opublikowało Stowarzyszenie „Solidarni z Kolebki” (w nakładzie tysiąca egzemplarzy). Po wydaniu książki od sierpnia do listopada 2004 mistrz brygady malarskiej w Stoczni Gdańskiej, od grudnia 2004 ponownie malarz-konserwator. Od marca 2005 kontroler jakości czyszczenia i malowania powłok antykorozyjnych. Odszedł ze Stoczni w styczniu 2008 i rozpoczął pracę w Instytucie Pamięci Narodowej w Gdańsku (w Biurze Edukacji Publicznej, od 2016 w Biurze Edukacji Narodowej, od 2024 w Oddziałowym Biurze Badań Historycznych). Od grudnia 2004 we wspólnocie neokatechumenalnej: w latach 2004-2009 przy parafii kościoła Matki Boskiej Częstochowskiej, od 2009 przy parafii kościoła św. Brygidy w Gdańsku.
Autor kilkuset haseł osobowych i rzeczowych napisanych do Encyklopedii Solidarności (od t. 1, Warszawa 2010), koordynator centralnego projektu badawczego „Encyklopedia Solidarności” w oddziale gdańskim obejmującym regiony gdański, elbląski, słupski, bydgoski, toruński i kujawski. Autor kilkuset haseł osobowych i rzeczowych na wystawę stałą w Europejskim Centrum Solidarności (ECS). Współautor syntezy NSZZ Solidarność 1980–1989, t. 3: Polska Północna (Warszawa 2010); Sierpień ’80 w Gdyni (Gdynia 2010), autor Internowani w województwie gdańskim (w: Trzynastego grudnia roku pamiętnego, Gdańsk 2011); Kontynuowali działalność związkową (Gdańsk 2012), współautor Pruszcz Gdański w latach 1945–1990. Partia, bezpieka, „Solidarność” (Pruszcz Gdański 2016), Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża w relacjach (Gdańsk 2018) i Perfidna forma internowania. Wspomnienia rezerwistów i poborowych powołanych do wojskowych obozów internowania w listopadzie 1982 roku (Gdańsk 2022). Autor wystaw Anna Walentynowicz Legenda Solidarności 1929–2010 (2012), Zima wasza wiosna nasza. Niezależne manifestacje solidarnościowe 1 i 3 maja 1982 roku w Gdańsku (2017), Tu narodziła się Solidarność: Gdańsk–Gdynia–Tczew–Lębork–Region Gdański (2020), Zło dobrem zwyciężaj. Ks. Jerzy Popiełuszko na Wybrzeżu Gdańskim (2024) i wystawy elementarnej IPN Sierpień ’80 i „Solidarność” (2020).
Od 2019, na podstawie rozprawy NSZZ "Solidarność" Regionu Gdańskiego w latach 1980–1981, doktor nauk humanistycznych (promotor: prof. Grzegorz Berendt, przewód na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego).
W latach 2021–2023 pomagał trenerowi Stefanowi Dutko w prowadzeniu drużyny piłkarskiej trampkarzy GTS Sparta Wiślinka. Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (2018). Od 2007 żonaty z Kingą z domu Stanek (ur. 1975 Żnin), absolwentką I LO w Inowrocławiu oraz Wydziału Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, projektantką instalacji sanitarnych. Ojciec Marii (ur. 2008), Melanii (ur. 2010), Joachima (ur. 2016).
