KOKOSZKI

< Poprzednie

Następne >

Dzielnica Kokoszki na tle administracyjnego podziału miasta Gdańska

Przebieg granicy dzielnicy Kokoszki według statutu dzielnicy z 2014

Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/f/f4/Kokoszki_Kombinat_Budowy_Domów.jpeg

Gdański Kombinat Budowy Domów w Kokoszkach, lata 70. XX wieku

KOKOSZKI (1570 Kokoszka alias Burggrafin, 1682 Kokoszkowy, Kokoschken), dzielnica Gdańska ( administracyjny podział). Według statutu dzielnicy z 24 IV 2014 jej granicę „stanowi teren lotniska, wzdłuż ul. Nowatorów, ul. Przyrodników i wzdłuż granicy miasta do ulicy Kartuskiej, dalej granicą miasta do Obwodnicy. Następnie wzdłuż Obwodnicy i na wysokości ul. Szczęśliwej (bez tej ulicy) skręca w kierunku zachodnim do ul. Dojazdowej, dalej do skrzyżowania ul. Nowatorów i ul. Budowlanych, skrajem lasu do terenu lotniska”. Do dzielnicy należą: Bysewo, Karczemki, Kiełpino Górne, Smęgorzyno.

W 1342 na tym terenie funkcjowała wieś Koprzywno, granicząca z Bysewem i Chojnem ( Matarnią), zniszczona w okresie wojny trzynastoletniej, ślad po niej zachował się jeszcze w 1773 w postaci nazwy karczmy funkcjonującej na terenie Kokoszek. Wieś Kokoszki, z centrum przy dworze przy obecnej ul. Stokłosy, w 1 połowie XVI wieku pozostawała w rękach gdańskiej rodziny Werdenów, od wdowy po burmistrzu i burgrabim gdańskim Johannie Werdenie, Anny, zwana w 1570 Kokoszka alias Burggrafin (Kokoszak czyli Burgrabina). Następnie własność synów burmistrza Constantina Giesego: Tidemanna (1577–1640), rajcy (od 1612) i burgrabiego królewskiego w Gdańsku (w 1621, 1629) oraz Salomona (1590–1651), rajcy (od 1641). Właścicielem wsi był także syn tego drugiego, Constantin (1629–1691). Następnie w posiadaniu rajcy gdańskiego Gabriela Leisnitza (1594–1651). W połowie XVIII wieku właścicielem był szlachcic, asesor mirachowski Józefa Grąbczewskiego. W 1818 w posiadaniu gdańskiego kupca Johanna Gottlieba Paleske, następnie jego brata brata Wilhelma (1794–1873), właściciela Szpęgawska. Kolejnymi właścicielami byli syn ławnika I Wolnego Miasta Gdańska Johanna Wilhelma Weickhmanna, Constantin Wilhelm (1799–1866) i jego z kolei syna Bernhard von Weickhmann (1829–18 VIII 1867). Po śmierci (na cholerę) tego ostatniego majątek (2600 mórg pruskich) nabył na przełomie 1867 i 1868 Justus Heinrich Rümker. Nowy właściciel zbudował tu cegielnię, okazały dom mieszkalny, dostarczał do Gdańska produkty rolne (m.in. nabiał, ziemniaki) i – co było nowością – codziennie homogenizowane mleko w firmowych butelkach. Wobec braku wśród dzieci chętnych do kontynuowania tej pracy, w 1904 sprzedał majątek (z inwentarzem żywym oraz cegielnią) Paulowi Wannow (zm. 1941). Po 1925 zarządzał majątkiem zięć nowego właściciela, Ernst Fielbrantz (Z rodziny Wannow pochodziła Nelly Marianne Wannow, w latach 1990–1992 konsul RFN w Gdańsku, autorka książki Byłam i jestem gdańszczanką, 2005).

W latach 80. XIX wieku mieszkało tam 170 osób. W 1903 funkcjonowały dwie cegielnie. 1 V 1914 otwarto pasażersko-towarową linię kolejową ( kolej) z Wrzeszcza przez Brętowo, Kokoszki, Żukowo do stacji Stara Piła. W Kokoszkach wzniesiono dworzec (linia i dworzec zamknięte dla ruchu osobowego 15 VII 1973). Po I wojnie światowej w granicach Polski. Podczas II wojny światowej powrócono do nazwy Klein Bessa (Małe Bysewo), w rejonie obecnej ul. Budowlanych funkcjonował obóz jeniecki (Stalag XX A Burggraben; obozy jenieckie), w którego części 13 IX 1944 utworzono podobóz KL Stutthof ( obóz Stutthof, podobozy w Gdańsku).

Wieś zajęta przez Armię Czerwoną 23 III 1945. Po 1945 siedziba Państwowego Gospodarstwa Rolnego, w granicach administracyjnych Gdańska od 1 I 1973. Teren w części północno-zachodniej poddany silnej zabudowie przemysłowej, od 31 XII 1971 działał (ul. Budowlanych 2) Gdański Kombinat Budowy Domów i filie innych gdańskich zakładów (np. od 1985 zakład Unimoru; przedsiębiorstwa i zakłady przemysłowe), rozwojowi temu towarzyszyła po stronie wschodniej zabudowa mieszkaniowa dla pracowników. W 1985 powstała odrębna parafia, w latach 1986–1987 Dom Parafialny z kaplicą, w budowie od 2000 jest kościół św. Brata Alberta Chmielowskiego. W 2000 ogłoszono planowaną budowę fabryki włókien sztucznych koncernu Weyerhaeuser. Do Kokoszek należą: Bysewo, Karczemki, Kiełpino Górne, Smęgorzyno. RED

Ulice dzielnicy Kokoszki

Ulica	Osiedle	Początek obowiązywania nazwy	Uwagi
Azaliowa	Kokoszki	od 27 IV 2000
Banińska	Kokoszki	od 26 VI 1975
Barkoczyńska	Smęgorzewo	od 20 II 1997
Betoniarzy	Kokoszki	od 26 VI 1975
Będomińska	Smęgorzyno	od 20 II 1997
Bieszkowicka	Kiełpino Górne	od 29 XI 2012	nazwa nawiązuje do Jeziora Bieszkowickiego, położonego na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego
Biologiczna	Bysewo	od 19 IV 1977
Borówkowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Borska	Smęgorzyno	od 26 X 2006
Borucińska	Kokoszki	od 25 VI 2020
Botaniczna	Bysewo	od 19 IV 1977
Brodnicka	Smęgorzyno	od 24 IV 2003
Budowlanych	Bysewo, Kokoszki, Firoga	od 26 VI 1975	od nr. 1 do nr. 31, nieparzyste, od nr. 2 do nr. 42, parzyste
Bysewska	Bysewo, Kokoszki	od 19 IV 1977
Cementowa	Kokoszki	od 26 VI 1975
Chabrowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Charzykowska	Kiełpino Górne	od 20 XII 2007	nazwa nawiązuje do Jeziora Charzykowskiego
Choczewska	Smęgorzyno	od 13 IX 2007
Czaplewska	Kokoszki	od 31 V 2007
Czeremchowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Czerwcowa	Kiełpino Górne	od 1 VIII 1996
Dojazdowa	Kokoszki	od 19 IV 1977
Egiertowska	Kokoszki	od 27 X 2005
Fabryczna	Kokoszki	od 26 VI 1975
Fundamentowa	Kokoszki	od 26 VI 1975	wcześniej Lucjana Szenwalda, upamiętniała poetę i działacza komunistycznego (1909–1944)
Geodetów	Kokoszki	od 26 II 2015
Geologów	Kokoszki	od 3 III 2022
Gołuńska	Kiełpino Górne	od 19 XII 1990
Goplańska	Kiełpino Górne	od 19 IV 1977, od 28 VII 1992 jej przedłużenie	nazwa nawiązuje do jeziora Gopło
Gostyńska	Smęgorzyno, Kiełpino Górne	od 19 IV 1977
Grzybowa	Bysewo	od 19 IV 1977
Instalatorów	Kokoszki	od 26 VI 1975
Inżynierska	Kokoszki	od 26 VI 1975
Irysowa	Kokoszki	od 27 IV 2000
Jaśminowy Stok	Kokoszki	od 27 IV 2000
Kalinowa	Kokoszki	od 3 XI 1988
Karlikowska	Kiełpino Górne	od 29 I 2009	nazwa nawiązuje do Jeziora Karlikowskiego
Karsińska	Kiełpino Górne	od 30 I 1997
Kartuska	Kokoszki	od 26 VI 1975	przedłużenie istniejącej ulicy – zmiana kwalifikacji z drogi na ulicę, od nr. 411 do nr. 565, nieparzyste, od nr . 444 do nr. 482, parzyste
al. Kazimierza Jagiellończyka	Kiełpino Górne	od 27 IX 2007	Obwodnice. Zachodnia Obwodnica Trójmiasta
Kiszewska	Kiełpino Górne	od 28 IX 2000
Kminkowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Kolbudzka	Kiełpino Górne	od 30 I 1997
Kortowska	Kiełpino Górne	od 31 V 2007	nazwa nawiązuje do Jeziora Kortowskiego
Kosmonautów	Bysewo	od 19 IV 1977
Kwietniowa	Kiełpino Górne	od 30 IX 2004
Leźnieńska	Kokoszki	od 31 V 2007
Lipcowa	Kiełpino Górne	od 27 V 1999
Lipuska	Kiełpino Górne	od 30 I 1997
Lubczykowa	Kokoszki	od 26 II 2009
Lublewska	Kiełpino Górne	od 19 XII 1990
Łagowska	Kiełpino Górne	od 31 V 2007
Łapalicka	Kiełpino Górne	od 28 X 2010	nazwa nawiązuje do Jeziora Łapalickiego
Łapińska	Kiełpino Górne	od 19 XII 1990
Maciejkowa	Kokoszki	od 28 IX 2000
Macierzankowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Malinowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Malachitowa	Kokoszki	od 25 VI 2020
Franciszka Mamuszki	Kiełpino Górne	od 25 VIII 2011
Marcowa	Kiełpino Górne	od 1 VIII 1996
Maszynowa	Kokoszki	od 26 VI 1975
Metalowców	Kokoszki	od 26 VI 1975
Mezowska	Kiełpino Górne	od 23 IV 2012
Miechucińska	Smęgorzewo	od 30 VIII 2007
Mirachowska	Smęgorzyno	od 30 VIII 2007
Montażystów	Kokoszki	od 26 VI 1975
Nagietkowa	Kokoszki	od 28 IX 2000
Niegocińska	Kiełpino Górne	od 31 V 2007	nazwa nawiązuje do jeziora Niegocin
Nowatorów	Kokoszki	od 26 VI 1975
Okólna	Kokoszki	od 26 VI 1975
Osiedlowa	Kokoszki	od 26 VI 1975
Otomińska	Kiełpino Górne	od 30 VI 1976	nazwa nawiązuje do Jeziora Otomińskiego
Porzeczkowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Poziomkowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Przyrodników	Bysewo, Rębiechowo	od 19 IV 1977
Rakietowa	Bysewo	od 19 IV 1977
Rokitnikowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Rozwojowa	Kokoszki	od 26 VI 1975
Różany Stok	Kokoszki	od 27 V 1999
Rumiankowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Sąsiedzka	Kiełpino Górne	od 19 IV 1977	część, przy skrzyżowaniu z al. Kazimierza Jagiellończyka
Sianowska	Smęgorzyno	od 13 IX 2007
Sierakowicka	Smęgorzyno	od 26 X 2006
Sierpniowa	Kiełpino Górne	od 24 VI 2004
Smęgorzyńska	Smęgorzyno	od 19 IV 1977
Snycerzy	Kokoszki	od 11 V 1995
Somińska	Kiełpino Górne	od 30 I 1997
Stężycka	Kiełpino Górne	od 30 VI 1976
Stokłosy	Kokoszki	od 26 VI 1975
Storczykowa	Kokoszki	od 27 IV 2000
Sudomska	Kiełpino Górne	od 17 II 2011	nazwa nawiązuje do jeziora Sudomie we Wdzydzach
Sulęczyńska	Smęgorzyno	od 31 I 2019	nazwa nawiązuje do wsi Sulęczyno w pow. kartuskim
Sulmińska	Kiełpino Górne	od 19 XII 1990
Swarzewska	Smęgorzyno	od 25 IX 2003
Szafranowa	Kokoszki	od 27 III 2008
św. Brata Alberta	Kokoszki	od 23 I 2003	upamiętnia franciszkanina Alberta Chmielowskiego, od 1989 świętego Kościoła katolickiego (1846–1916)
Transportowców	Kokoszki	od 26 VI 1975
Tuchomska	Smęgorzyno, Kiełpino Górne	od 28 VII 1992
Tymiankowa	Kiełpino Górne	od 3 XI 1988
Wdzydzka	Kiełpino Górne	od 30 I 1997
Węsierska	Kiełpino Górne	od 19 XII 1990
Widlińska	Kiełpino Górne	od 19 XII 1990
Wiecka	Kiełpino Górne	od 20 XII 2007
Wielewska	Kiełpino Górne	od 30 I 1997
Wiosenna	Kiełpino Górne	od 8 IX 1994
Wrześniowa	Kiełpino Górne	od 18 XII 2008
Zbąszyńska	Smęgorzyno	od 19 IV 1977
Zbieżna	Kokoszki	od 26 VI 1975
Żukowska	Bysewo	od 19 IV 1977
Rondo im. ks. ppłk. Józefa Wryczy	na skrzyżowaniu ulic Św. Brata Alberta i Szafranowej	od 28 XI 2024	upamiętnia kapelana Wojska Polskiego, działacza niepodległościowego (1884–1961)
BŚ

Liczba ludności dzielnicy Kokoszki

Rok	Liczba ludności
2010	7557
2011	7829
2012	8160
2013	8440
2014	8713
2015	8898
2016	9098
2018	9302
RED