KOLB DANIEL, rektor szkoły mariackiej
| < Poprzednie | Następne > |
DANIEL KOLB (ok. 1665 Gdańsk – pochowany 11 IV 1738 Gdańsk), rektor szkoły mariackiej. Syn kuśnierza Daniela, od 14 IV 1665 posiadającego potwierdzone pracownicze (rzemieślnicze) obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) oraz Marii, brat Gabriela (chrzest 4 III 1668).
W kwietniu 1682 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Jako uczeń dołączył swój wiersz żałobny do zbioru powstałego po śmierci (19 VI 1687) pastora Salomona Möllera, wraz z kolegą, Carlem Möringiem, był w 1688 autorem wiersza żegnającego odchodzącego na emeryturę profesora Johanna Petera Titiusa i witającego jego następcę na katedrze wymowy i poezji, Christopha Behra. Także autor wierszy gratulacyjnych, zamieszczonych w drukowanych dysertacjach kolegów (np. późniejszego profesora Johanna Gottlieba Möllera 1688, późniejszego kaznodziei Ernsta Gottlieba Lüschnera 1689). Już 20 II 1688, z grupą kolegów (wspomnianym Ernstem Gottliebem Lüschnerem, Johannem Christophem Gottwaldem, Johannem Reinholdem (uczniem Gimnazjum od 1687) i Carlem Moeriusem) zapisał się na uniwersytet w Królewcu. Wrócił do Gdańska, 7 VII 1689 ukończył naukę w Gimnazjum Akademickim rozprawą pod kierunkiem Samuela Schelwiga. 27 VII 1689, z Ernstem Gottliebem Lüschnerem, zapisał się na studia teologiczne w Kilonii, od 1690 kontynuował je w Lipsku. Uzyskanie tytułu magistra w 1694 gratulowali mu wierszem m.in. gdańszczanie Samuel Schelwig czy późniejszy burmistrz Abraham Groddeck. 9 VII 1695 zapisał się jeszcze na dalsze studia na uniwersytecie w Wittenberdze. Przez kilka lat był wychowawcą dzieci księcia Johanna Ludwiga Anhalt-Dornburg (1656–1704). Po powrocie do Gdańska od 1705 był konrektorem, a od 9 IX 1707 do śmierci rektorem szkoły mariackiej.
Uchodził za człowieka pogodnego. Interesował się losem swoich wychowanków (m.in. współautor gratulacji w 1733 przy promocji na stopień doktora Paula Heinricha Gerarda Moehringa), z kolei oni wzmiankowali go w dedykacjach-podziękowaniach, drukowanych np. w dysertacjach, którymi kończyli Gimnazjum Akademickie (np. w 1732 (z podkreśleniem owej pogodności) Georg Theophil Świetlicki, brat pastora Paul Świetlickiego). Pochowany w kościele NMP pod płytą nr 111.
Bibliografia:
Album Academiae Vitebergensis, Bd. 7, s. 197; www.deutsche-digitale-bibliothek.de.
Album der Christian-Albrechts-Universität zu Kiel 1665–1865, hrsgb. Franz Gundlach, Kiel 1915, s. 36.
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 159.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t VI, s. 372.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 241.
Praetorius Ephraim, Athenae Gedanenses sive commentarius historico-chronologicus succinctus originem et constitutionem Gymnasii Dantisci …, Lipsiae 1713, s. 179.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku, Gdańsk 1993, s. 245.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 131.
