KRÜGER BENIAMIN EPHRAIM, kaznodzieja kościoła św. Olafa, Wisłoujście
| < Poprzednie | Następne > |
BENIAMIN EPHRAIM KRÜGER (22 XII 1719 Gdańsk – 19 V 1784), kaznodzieja kościoła św. Olafa w Wisłoujściu. 18 IV 1739 immatrykulował się na uniwersytecie w Królewcu, jednocześnie 1 VI 1739 zapisał się jeszcze do ostatniej klasy (primy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. 9 VII 1743 kończył tu naukę dysputą pod kierunkiem Michaela Christopha Hanowa, mając za oponentów m.in. Johanna Büchera (syna pastora Christiana Bernharda Büchera) i Reinholda Ernsta Christopha Schefflera.
14 VIII 1743, korzystając ze stypendium gdańskiej Rady Miejskiej, immatrykulował się na uniwersytecie w Lipsku. Studia kończył w Wittenberdze, na tamtejszy uniwersytet zapisał się 12 IV 1746. W trakcie studiów w Lipsku napisał tragedię Vitichab und Dankwart, oder die alemannischen Brüder (Vitichab i Dankwart, czyli bracia alemańscy), która do tego stopnia nie spodobała się władzom Gdańska, że rozważano cofnięcie mu stypendium. Musiał przysięgać, że do druku (1746) doszło bez jego zgody, ogłaszając nawet drukiem (1748) stosowane oświadczenie: Nöthige Ablehnung des Scherzes über die Alemannischen Brüder welchen ein paar lose Freunde aus Leipzig in dem Hamburgischen Correspondenten einrücken lassen (Konieczne odrzucenie żartu o braciach alemańskich, który kilku przyjaciół z Lipska opublikowało w Hamburskim Korespondencie). Po powrocie do Gdańska 13 VI 1749 przeegzaminowany i kandydat gdańskiego Ministerium Duchownego. Od 1751 kaznodzieja w Domu Poprawy (Zuchthaus) na Zamczysku, od 1754 pastor w Pröbbernau (Przebrno, obecnie część Krynicy Morskiej) i w Neukrug (Nowa Karczma, Piaski na Mierzei). Od 1761 do 1784 kaznodzieja w Wisłoujściu.
Ojciec lekarza Abrahama Beniamina (1758 Przebrno – 1789 Gdańsk), 25 IV 1775 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, immatrykulowanego 15 X 1781 na uniwersytecie w Wittenberdze, bakałarza nauk medycznych od 28 IV 1784, doktora medycyny od 6 V 1785, w Gdańsku prywatnego lekarza ogólnego, wcześnie zmarłego.
Bibliografia:
Album Academiae Vitebergensis , Bd. 9, s. 1; www.deutsche-digitale-bibliothek.de.
Die jüngere Matrikiel der Universitädt Leipzig, Bd. 3, hrgb. v. Georg Erler, Leipzig 1909, s. 218.
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 380.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 326, 356.
Löschin Matthias Gotthilf, Geschichte Danzigs von der ältesten bis zur neuesten Zeit, Danzig 1828, s. 190.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 32, 54, 60, 94.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 77, 93.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 180.
