KRAMPITZ FRIEDRICH WILHELM, poeta
| < Poprzednie | Następne > |
FRIEDRICH WILHELM KRAMPITZ (13 VI 1790 Gdańsk – 23 XII 1854 Gdańsk), poeta. W kwietniu 1800 zapisany został do piątej (najniższej) klasy Gimnazjum Akademickiego. Po roku (od jedenastego roku życia) niewidomy, tworzył lirykę cenioną m.in. przez Johanna Wolfganga Goethego i Josepha Karla Eichendorffa. Wiele pieśni poświęcił Gdańskowi i jego historii, Malborkowi i Morzu Bałtyckiemu, szczególną popularnością cieszyły się wiersze osobiste (Echo meines Lebensfrühlings in Gedichten, 1850) i okolicznościowe, pieśni patriotyczne, na przykład Kriegsgesänge (trzecie wydanie w 1829). Był także autorem utworu poświęconego wojnie Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym Danzig belagert durch Bathori (1822). Autor wspomnień Meine Jugendgeschichte von der Geburt bis zum 23ten Lebensjahre (Historia mojej młodości od urodzenia do 23 roku życia, 1831).
