MARCINKOWSKA ANNA, plastyczka
| < Poprzednie | Następne > |
ANNA MARCINKOWSKA (4 V 1905 Makasze, województwo nowogródzkie – 13 II 1996 Sopot), plastyczka, instruktorka tkactwa artystycznego Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (PWSSP). Córka rolnika Zygmunta Buko (zm. 1944) i Marii z domu Stefanowicz (zm. 1948). Siostra Feliksa (zginął w 1939), Heleny (zm. 1943) i Stefanii. W latach 1921–1924 była uczennicą średniej Szkoły Tkackiej dla Instruktorek im. hrabiny Anny Mohlówny w Wilnie. W latach 1924–1926 instruktorka tkactwa i kilimkarstwa w szkolnictwie prywatnym, od 1926 do 1927 pracowała w szkole zawodowej w majątku Iszczołno (powiat Lida). W latach 1927–1939 zatrudniona była na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie w charakterze instruktorki kilimkarstwa.
Po repatriacji z Wilna w marcu 1945 wraz z matką i mężem zamieszkała w Piekarach Śląskich. Od 1946 na Wybrzeżu, w 1948 podawała w dokumentach adres w Gdyni przy ul. Czołgistów (al. Piłsudskiego), następnie w Sopocie. W latach 1946–1948 była instruktorką tkactwa w Miejskim Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni (Zespół Szkół Plastycznych). Od 1947 do 1961 była instruktorką tkactwa w gdańskiej PWSSP. Od 1962 na emeryturze.
W latach 1927–1939 w Wilnie należała do Związku Nauczycielstwa Polskiego (ZNP), od 1948 do ZNP w Sopocie. Od 1950 członkini Związku Zawodowego Pracowników Sztuki i Kultury. Od 1932 żona Józefa Marcinkowskiego. Pochowani na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
Bibliografia:
Źródła:
Archiwum Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, akta osobowe pracowników, teczka Anny Marcinkowskiej.
Literatura:
„Dziennik Bałtycki” nr 40 z 16 II 1996, nekrolog.
Golec Józef, „Sopocki album biograficzny”, Cieszyn 2008.
Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych Gdańsk 1945-1965, Gdańsk 1965.
