METODYŚCI
| < Poprzednie | Następne > |
METODYŚCI. Nurt chrześcijański wyłoniony w XVIII wieku z kościoła anglikańskiego, cechujący się rygoryzmem i skrupulatnością w wykonywaniu obowiązków religijnych. Na obszarze obecnej Polski pierwsze gminy powstały w końcu XIX wieku: na Pomorzu i na Śląsku (Wrocław, Cieszyn). Główne centra wyznawców (oceniane na ponad 40 mln) znajdują się w Wielkiej Brytanii i USA.
Po pozyskaniu grupy gdańszczan metodyści utworzyli w 1895 gdańską gminę. Weszła w skład wschodnioniemieckiej prowincji Die Nordostdeutsche Konferenz der Bischöflichen Methodistenkirche (Północnowschodnioniemiecka Konferencja Biskupiego Kościoła Metodystów). Początkowo korzystano z wynajętych sal (m.in. przy Frauengasse 10 ( ul. Mariacka)). Z uzyskanych od władz wschodnioniemieckiej prowincji funduszy zbudowano kaplicę z mieszkaniem dla pastora i pensjonatem dla części wyznawców. Zarejestrowana jako Das Immanuel-Gemeindehaus Baugesellschaft der Bischöflichen Methodistischen Kirche GmbH Berlin (Dom Wspólnoty Emanuela Biskupiego Kościoła Metodystycznego Spółka z o.o. Berlin). Czteropiętrowy obiekt powstał w 1906–1910 przy Nätlergasse 1 (ul. Igielnicka), na rogu St. Katharinenkirchenstieg (ul. Katarzynki); zbudowany był w stylu gotyku neoanglikańskiego, wzniesiony z czerwonej, licowanej cegły, z frontalną ścianą po bokach z wieżyczkami zwieńczonymi krzyżami. Projekt opracował architekt Höse z Kassel, realizacją zajął się gdański mistrz budowlany, architekt Ernst Reichenberg (1866–1930). Kaplica poświęcona została 25 IX 1910.
Pastorami gminy byli: w 1908 Heinrich Holzschuher, w 1914 Ernst Voigt, w latach 1921–1927 Jürgen Rasmussen, w 1928 Albert Grässle, 1935–1945 Franz Steffen. Po 1920 gmina gdańska weszła w skład polskiej prowincji tego Kościoła, przenosząc się w 1927 do Północnej Konferencji Niemiec.
W marcu 1945 kaplica została częściowo zniszczona, rozebrana. Parcela, która na mocy orzeczenia Międzykościelnej Komisji Regulacyjnej z 2007, powróciła rok później do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego RP, zajęta jest przez zaplecze firmy piekarniczo-cukierniczej Pellowski i dom mieszkalny (w którym na parterze, od strony ul. Stolarskiej, do 2014 działała Filia nr 13 Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej).
Po 1945 dotychczasowa gmina gdańska przestała istnieć z powodu przesiedlenia większości jej członków do Niemiec. W tym samym czasie powstała w Gdańsku nowa, nieliczna polska gmina Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego, z domem modlitwy przy ul. Pniewskiego 8. Gmina bierze udział wraz z innymi gdańskimi wyznaniami w corocznych Tygodniach Modlitw o Jedność Chrześcijan.
