MIERZEWSKI PIOTR, lekarz, działacz opozycji demokratycznej, wiceminister
< Poprzednie | Następne > |
PIOTR ADAM MIERZEWSKI (5 IX 1950 Gdynia – 13 IX 2023 Sopot), lekarz, wiceminister, działacz NSZZ ► „Solidarność”, organizator opieki zdrowotnej. Najstarszy z czwórki dzieci Mieczysława (1925 Kolonia Gałęzów – 1983) i Mieczysławy Marii ze Stankiewiczów (ur. 1927 Starogard Gdański). Brat Anny (ur. 1953), Jędrzeja (ur. 1954) i Magdaleny (ur. 1956).
Do szkół podstawowych uczęszczał w Bytowie. W 1968 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym Filomatów Chojnickich w Chojnicach. W 1975 ukończył Wydział Lekarski ► Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Podczas studiów był laureatem nagrody „Czerwonej Róży” dla najlepszego studenta. W latach 1975–1984 starszy asystent Zakładu Biostatystyki i Informatyki Instytutu Medycyny Społecznej AMG.
Podczas protestów w ► Grudniu ’70 był sanitariuszem w pogotowiu w Gdyni. W 1980 został sekretarzem Sekcji Służby Zdrowia i członkiem Sekcji Krajowej NSZZ „Solidarność”, współpracował z przewodniczącą Sekcji ► Aliną Pienkowską. Był wiceszefem Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” AMG, kierował zespołem opracowującym związkowy projekt reformy podstawowej opieki zdrowotnej. W maju 1982 internowany, przetrzymywany w zakładach karnych w Iławie i Kwidzynie, zwolniony w lipcu tego roku. Działał w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność”. W czerwcu 1984 aresztowany wraz z ► Bogdanem Lisem, początkowo pod zarzutem uczestnictwa w strukturach podziemnych. W lipcu 1984 postępowanie przejęła Naczelna Prokuratura Wojskowa (NPW) – zmieniła treść zarzutów na „zdradę stanu” i przedłużyła areszt do grudnia 1984. Na skutek aresztowania został zwolniony z pracy w AMG. W grudniu 1984 NPW na mocy ustawy o amnestii uchyliła areszt i umorzyła śledztwo.
Od 1985 zatrudniony był w Państwowym Szpitalu Klinicznym Nr 1 w Gdańsku (ul. Dębinki), pracował w Klinice Nefrologii Dziecięcej AMG pod kierownictwem prof. ► Marty Uszyckiej-Karcz. Od 30 IX 1989 do 30 X 1992 podsekretarz stanu (pierwszy wiceminister) w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej w rządach Tadeusza Mazowieckiego, ► Jana Krzysztofa Bieleckiego i krótko Hanny Suchockiej, odpowiedzialny za reformę systemu opieki zdrowotnej. W latach 1992–1993 dyrektor Centrum Organizacji i Ekonomiki Ochrony Zdrowia w Warszawie. Od 1994 do 2011 pracował w Departamencie Zdrowia Publicznego Rady Europy w Strasburgu, gdzie pracę zakończył na stanowisku szefa departamentu. Był sekretarzem Europejskiego Komitetu Zdrowia Publicznego.
Autor „Alfabetu Mierzewskiego Piotra” („Służba Zdrowia”, 15 VIII 2005; (►https://www.sluzbazdrowia.com.pl/alfabet-mierzewskiego-piotra-3460-3.htm). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2010) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012).
Od 1971 żonaty był z Hanną z domu Zdanowską, doktorem habilitowanym nauk medycznych, profesorem Instytutu Matki i Dziecka, pediatrą, genetykiem klinicznym. Od 1982 żonaty z Magdą Krzyżanowską-Mierzewską, córką ► Olgi i ► Jerzego, radczynią prawną, w latach 1993–1998 prawniczką w Sekretariacie Europejskiej Komisji Praw Człowieka w Strasburgu, w 1998–2018 prawniczką/Head of Division w Kancelarii Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, od 2002 współpracownicą Zespołu do spraw Poprawy Funkcjonowania Sądownictwa Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia”, od 2010 członkinią, od 2012 przewodniczącą Human Rights Review Panel w misji Unii Europejskiej EULEX w Kosowie, współautorką (wraz z ojcem, Jerzym Krzyżanowskim) nagrodzonej Nagrodą Historyczną „Polityki” za rok 2010 rodzinnej opowieści historycznej „Według ojca, według córki” (Warszawa 2010) oraz książki „Olga, córka Wilka” (Warszawa 2019, wraz z Aldoną Wiśniewską). Ojciec Magdaleny (ur. 1972, z pierwszego małżeństwa) oraz Natalii (ur. 1987) i Krzysztofa (ur. 1989).
Pochowany na ► cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Archiwum rodzinne udostępnione przez Magdalenę Krzyżanowską-Mierzewską.
Wspomnienia o doktorze Piotrze Mierzewskim, „Zdrowie Publiczne i Zarządzanie” 2023, nr 1, t. 21, s. 31–37.
►https://encysol.pl/es/encyklopedia/hasla-rzeczowe/14350,Sekcja-Sluzby-Zdrowia-NSZZ-Solidarnosc-Sekretariat-Ochrony-Zdrowia-NSZZ-Solidarn.html