PICHGEL MATTHIAS I, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
MATTHIAS PICHGEL I (Pichell, Pechiel, Pichele; zm. po 1678), złotnik. Pochodził z Chojnic. W latach 1637–1638 był zatrudniony jako czeladnik w warsztacie Georga Hebenstreita. Pracę mistrzowską wykonał u Lucasa Schnittera w 1639. 9 VII 1640 otrzymał obywatelstwo Gdańska. Funkcję kompana gdańskiego cechu złotników pełnił w 1661 i 1667, starszego cechu – w 1661 i 1667. W końcu lutego 1678, w okresie sporów Rady Miejskiej z gdańskimi cechami wchodził w skład czteroosobowej delegacji cechów, która pod przewodnictwem ( Christiana Meyera) raz jeszcze przedstawiała w Malborku królowi Janowi III Sobieskiemu (już po jego wyjeździe z Gdańska) skargi cechów.
Używał znaków warsztatowych z wiązanym monogramem MP w obrysie liter lub w owalu. Wiąże się z nim cztery warianty znaku, choć trzeba zaznaczyć, że w tym samym okresie działali dwaj inni gdańscy mistrzowie o takich inicjałach – Melchior Preusse i Matthias Peterschen.
Dotychczas przypisano mu autorstwo trzech łyżek ( Muzeum Narodowe w Gdańsku, Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie), kubka (Muzeum Zamkowe w Kórniku), kielicha (Jeleńcz) i łódki na kadzidło (katedra w Pelplinie).
Był ojcem Matthiasa oraz Anny Marii (zm. 1713), żony Nathaniela Pressdinga II. Zob. też złotnictwo.
