RĘBOWO
| < Poprzednie | Następne > |
RĘBOWO (1334 Rambow, 1400 Rambaw, 1624 Rembowo, 1789 Rambau), osiedle mieszkaniowe i działki rolnicze od 11 I 2011 w dzielnicy Jasień ( administracyjny podział), granica zachodnia i południowa pokrywa się z granicami miasta Gdańska. Podawana powszechnie informacja o pierwszej wzmiance o Rębowie z 1294 jest nieporozumieniem (chodziło o wieś w Słupskiem, w gminie Potęgowo), po raz pierwszy faktycznie wspomniana w 1334 (jako graniczące z Kowalami, Szadółkami i Zakoniczynem).
W początku XV wieku dobra rycerskie na prawie polskim. Pochodził stąd gdański sędzia ziemski Ambroży (1452–1456), główny stronnik Krzyżaków w początkach wojny trzynastoletniej. Następnie własność Georga von Edena i szeregu gdańskich rodzin. W 1638 należało w części do Daniela Rüdigera (1586 Gdańsk – 1646 Gdańsk), następnie jego synów Caspra, Daniela (1613–1655) i Bonawentury (1619–1657), w części do pochodzącej z Amsterdamu rodziny Koopmanów (Nicolaus, 1600–1672, właściciel także części Borkowa; jego córka Katherina Elisabeth była drugą żoną Jana Heweliusza), w części do Johanna Karla I Schwartzwalda (12 III 1644 Gdańsk – 30 I 1710 Gdańsk), który w 1680 roku wykupił część Koopmanów (od syna Nicolasa, Chrystiana), następnie dziedziczyli tu jego synowie: burmistrz gdański Johann Karl Schwartzwald i Karl Reinhold (1690 Gdańsk – 26 VI 1749 Gdańsk). Zmarli oni bez męskiego potomka, Rębowo przez córkę Johanna Karla II Schwartzwalda, Anne Elisabeth (1724–1786) przeszło w ręce jej męża Eduarda Friedricha Conradiego. Około 1820 własność Karla von Gralatha.
W 1648 należało do parafii Święty Wojciech. W XVII wieku połowę wsi sprzedano za 750 marek sąsiednim Szadółkom. Konflikty graniczne z Szadółkami trwały do 1802. W 1885 były tu 3 domy i 78 mieszkańców. Po II wojnie światowej funkcjonowała tu spółdzielnia produkcyjna, do końca lat 80. XX wieku – Państwowe Gospodarstwo Rolne (PGR). Włączone 1 I 1973 w granice administracyjne Gdańska. Od 2005 istnieje osiedle mieszkaniowe Dolina Dwóch Jezior (bloki czteropiętrowe), zbudowane na polach dawnego PGR-u. Zachował się dworek z XVIII wieku, z częścią wschodnią dobudowaną w okresie międzywojennym, obecnie zdewastowany, a także relikty dawnego parku i sadu.
