REICHEL CARL ANTON, muzyk
| < Poprzednie | Następne > |
CARL ANTON REICHEL (4 XII 1765 Warszawa – 17 IV 1849 Gdańsk), muzyk. Prawdopodobnie naturalny syn kurlandzkiego księcia Carla Anton Birona i rzymskiej arytokratki z domu Caputti. Urodził się w Warszawie, dokąd po odmowie ojca wybranki na ślub, porwana została przez księcia Carla Antona. Nazwisko otrzymał po poślubionym przez matkę tajnym rajcy Reichelu, z którym przybyła do Gdańska i gdzie została w niejaanych okolicznościach zamordowana (zastrzelona). Opuszczony przez ojczyma, wychowywany był w Gdańsku w różnych domach, w dzieciństwie uległ wypadkowi, w wyniku którego trwale uszkodził prawy bark.
W latach 1788–1806 organista kaplicy anglikańskiej przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), 1830–1849 kościoła św. Trójcy. Po raz pierwszy publicznie wystąpił w Gdańsku 6 IV 1794, grając jeden z koncertów fortepianowych Wolfganga Amadeusza Mozatra. Do 1844 występował jako pianista, harfista i dyrygent. Od 1796 (początkowo ze śpiewakiem kapeli kościoła św. Jana Johannem Carlem Ehrlichem) organizował koncerty oratoryjne, operowe, kameralne, od 1823 m.in. w Dworze Artusa. Był członkiem Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny), grupy założonej w lutym 1823 przez Theodora Friedricha Kniewela w celu wykonywania wierszy i pieśni napisanych przez członków zespołu. W latach 1797–1845 prowadził księgarnię muzyczną z wypożyczalnią nut, sprzedawał i wynajmował fortepiany, od 1802 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 20 (ul. św. Ducha).
Od 1817 do około 1820 wydawał periodyk muzyczny „Musikalisches Wochenblatt”, po roku przekształcony w miesięcznik „Musikalisches Monatsschrift”. Zaprezentował w nim 135 utworów 41 twórców, głównie tanecznych, w tym 55 swoich. Uczył śpiewu m.in. Juliusa Wilhelma Frühlinga, którym także opiekował się po śmierci jego matki, najpewniej jego uczennica była Marianna Angelica Almonde.
Od ok. 1802 żonaty był z Catharine Frosch (ok. 1751 – 8 V 1832 Gdańsk), wdową po organiście Triede (u którego najpewniej pobierał pierwsze nauki), zmarł bezpotomnie.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 90, 18 IV 1849, s. 887 (nekrolog); nr 109, 9 V 1832, s. 1129 (nekrolog żony).
Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 544.
Babnis Maria, Reichel Karl Anton, w: Słownik Biografgiczny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement I, Gdańsk 1998, s. 248–249.
