REINHOLD, firma

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Friedrich Gottlieb Reinhold
Desiderius Wilhelm Adolph Siedler senior
Siedziba firmy przy Brotbänkengasse 26 (ul. Chlebnicka), kamienica trzecia od prawej (naprzeciwko Domu Angielskiego), widok od skrzyżowania z ul. Pończoszników, w prawo ul. Dziana
Parowiec „Carlos”, największa swego czasu jednostka firmy Reinhold F.G., 1884, fot. Rudolf Theodor Kuhn
Parowiec „F. G. Reinhold”
Parowiec „Marie Sedler”
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/4/49/D._Siedler_1889_Reinhold.jpg
Parowiec „[Desiderius] Siedler”


REINHOLD, F.G. Reinhold, firma armatorsko-spedycyjna. Założona w 1858 przez Friedricha Gottlieba Reinholda (7 V 1801 Gdańsk – 8 IX 1878 Gdańsk), w 1831 właściciela firmy handlu hurtowego zbożem, z kantorem przy Poggenpfuhl 35 (ul. Żabi Kruk), w 1839 przy Dienergasse 14 (obecnie nie istnieje, do 1945 przedłużenie ul. Hintergasse (ul. Za Murami)). Wykorzystując nabytą dawną firmę armatorską, David R. Reehtz, w 1858 założył firmę Reinhold F.G. Obsługiwała ona statki w porcie gdańskim i na redzie. Kantor mieścił się w nabytej w 1854 od Karla Theodora Lemcke kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha 115/117).

W 1863 prokurentem firmy został Desiderius Wilhelm Adolph Siedler sen. (1 III 1833 Szczecinek – 14 V 1889 Gdańsk), od 1866 jej współwłaściciel. Po śmierci założyciela jej jedyny właściciel. Syn wspólnika, Paul Friedrich Robert Reinhold (1832–1901), pracował w firmie jako prokurent. Desiderius Siedler sen. przekształcił ją po 1878 w firmę armatorsko-maklerską. Kantor firmy przeniesiono do kamienicy (nabytej około 1870 przez Desideriusa Siedlera) przy Brotbänkengasse 26 (ul. Chlebnicka), gdzie istniał do około 1925. Agencja firmy działała także w Nowym Porcie, w latach 1884–1897 przy Hafenstraße 4 (ulica obecnie nie istnieje), od 1905 przy Wolterstraße 2 (ul. Wąska). Po 1880 statki firmy pływały regularnie do Szwecji, Norwegii, Rosji (Petersburga), Anglii, Holandii, Belgii. Po 1880 w skład jej taboru wchodziły wyłącznie niewielkie parowce kabotażowe.

Tonaż taboru firmy F.G. Reinhold
Rok Liczba Tonaż
1884 5 2 242 NRT
1894 9 3 746 NRT
1904 8 3 507 NRT
1914 6 2 946 NRT
1923 5 5 200 TDW
1925–1945 8 8 500–12 300 TDW
MrGl


Po śmierci Desideriusa Siedlera sen. (od 1889 roku także członka Korporacji Kupców) jego spadkobiercą został syn Desiderius Siedler jr (II) (1861–1915), kontynuujący dotychczasową działalność firmy. W latach 1892–1897 jego wspólnikiem i prokurentem firmy był kupiec August Borowski. Okres I wojny światowej ograniczył zasięg działalności firmy do rejonu Morza Bałtyckiego i portów niemieckich. Desiderius Siedler jr zmarł z żalu po stracie na froncie starszego syna Desideriusa III (1892–1914). Po jego śmierci kierownictwo przejęła wdowa Maria Siedler z domu Müller (1871 Polzow w Uckermark – 7 VI 1939 Berlin, pochowana w Gdańsku), żona Desideriusa Siedlera jr. od 5 VI 1891. Prowadziła ją przy pomocy prokurentów.

1 I 1920 wspólnikiem został Eduard Bosselmann, siostrzeniec Desideriusa Siedlera jr. (II), ożeniony potem z córką Desideriusa, Edith Siedler. W 1923 firma dysponowała parowcami „Oberpräsidnet Delbruck” (1600 DTW), „F. G. Reinhold” (1600 DTW), „Desiderius Siedler” (680 DTW), „Edith Bosselmann” (680 DTW – pierwszy statek tej nazwy w dziejach firmy) i „Marie Sedler” (625 DTW). Świetnie przygotowany do zawodu Desiderius Siedler jr. (II) ożywił działalność firmy, utworzył siostrzane przedsiębiorstwo Seereederei Danzig AG (Żegluga Morska Gdańsk SA) o podobnych zadaniach, posiadające w 1923: jeden mały parowiec („Adlerhorst”) do żeglugi kabotażowej (625 DTW) oraz trzy duże parowce o tonażu od 3500 („Bosporus”) do 4500 DTW („Galata” i „Marmara”), przystosowane do żeglugi oceanicznej. Drugą, utworzoną przez niego 1 I 1924, spółką z o.o. Danziger Stauereibetrieb GmbH (Gdański Zakład Sztauerski spółka z o.o), był zakład sztauerski, wyodrębniony z firmy F.G. Reinhold. W 1936 współwłaścicielem firmy został młodszy syn Desideriusa Siedlera jr., Hans Günther Siedler (1904–2001), w 1939 przejął kierownictwo, pozostali członkowie rodziny byli udziałowcami.

W 1928 główna siedziba firmy znajdowała się przy Hopfengasse 33 (ul. Chmielna), w latach 1934–1939 przy Mattenbuden 30 (ul. Szopy). Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał z rodziną w Lubece i reaktywował tam w 1946 firmę pod dawną nazwą. Działała następnie w Lubece i w Hamburgu. Posiadała w 1946 kilka statków, które ocalały z wojennej zawieruchy, w 1967 sprzedała ostatni z posiadanych statków, „St. Jacob”. W 2001 firma została zlikwidowana i wykreślona z rejestru handlowego przez ostatniego jej właściciela, Hansa Jobsta Siedlera (ur. 13 I 1941 Gdańsk). MrGl

Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii