SCHEWECKE JOHANN II, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN SCHEWECKE II (1463 Gdańsk– 24 VI 1512 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn Johanna Scheweckego I i Weroniki, córki Mathiasa Negendancka. Od 1492 ławnik Głównego Miasta, od 1496 rajca, w 1499 sędzia. Od 1503 burmistrz. Pierwszym burmistrzem był w 1504, 1505 i 1509, drugim w 1503, 1508 i 1512, trzecim w 1507 i 1511, czwartym w 1506 i 1510. W 1509 był burgrabią królewskim w Gdańsku.
W latach 1498–1512 reprezentował Gdańsk na zjazdach stanów pruskich i na spotkaniach z królami polskimi (Janem Olbrachtem, Aleksandrem Jagiellończykiem i Zygmuntem I Starym). Wspólnie z innymi członkami Rady Miejskiej, burmistrzami Matthiasem Zimmermannem, Heinrichem Falckem i Georgiem Mandtem, zorganizował w 1504 uroczyste przyjęcie i pobyt (od 25 maja do 7 czerwca) w Gdańsku króla polskiego Aleksandra Jagiellończyka i jego małżonki Heleny, połączony ze złożeniem przez rajców na Langer Markt (Długi Targ) 2 czerwca przysięgi wierności monarsze.
U schyłku 1506 wraz z Georgem Brandtem brał udział w sejmie elekcyjnym w Piotrkowie, oddając głos Gdańska na Zygmunta I Starego. Wiosną 1507 uczestniczył w zjeździe Hanzy w Lubece, tego roku w grupie innych hanzeatów posłował do króla duńskiego Jana w sprawie konfliktu Danii ze Szwecją i swobody handlu, m.in. dla Gdańska na łowiskach śledzi na Skanii. Bronił też Gdańsk w sporze z biskupem warmińskim Łukaszem Watzenrode o posiadłości na Mierzei Wiślanej. Dzięki zręcznym negocjacjom z posłem króla Zygmunta I Starego, Janem Dantyszkiem, oddalił, tłumacząc się trudnościami finansowymi Gdańska, żądania wybudowania w mieście dworu dla polskiego monarchy oraz stajni i spichlerzy, bronił też Gdańsk w sporze z królem o prawo kaduka (prawo przejmowania dóbr przy braku uprawnionych spadkobierców). W czerwcu 1511 był świadkiem uchwalenia i spisania ordynacji dla Prus Królewskich na zjeździe stanów pruskich w Gdańsku, z udziałem arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Łaskiego.
W 1503 nabył folwark we wsi Wróblewo na Żuławach Gdańskich. 2 II 1491 poślubił Katherinę (zm. 1509), córkę Frantzke Falckego. 9 VII 1510 jego żoną została Anna, córka burmistrza Georga Mandta, która jako wdowa jeszcze dwukrotnie wychodziła za mąż: w 1516 wbrew woli krewnych za wdowca Johanna Rickego (zm. 1526) z Berlina, do którego z nim wyjechał i skąd wiodła spory z braćmi o należny spadek po matce, w 1527 za Antoniego Goldtbecka z Frankfurtu na Odrą.
Jego najstarszy syn Georg był burmistrzem. Córka Agneta (1492–1549, pochowana w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) wyszła za Georga Kammermanna, rodząc mu sześcioro potomstwa, następnie była żoną Hansa Grapalefa. Syn Jakob (1493/1494 – 1553) był kupcem, między 1520 a 1525 poślubił Brigitte Zimmermann, córkę burmistrza Matthiasa Zimmermanna, doczekał się czwórki dzieci. Kupcem był kolejny z synów Johann (1494 – 5 IV 1540), od 1519 żonaty z Elizabeth (zm. 1 XI 1559), córką burmistrza Antona Bokelmanna, ojciec pięciorga dzieci, właściciel Wróblewa na Żuławach Gdańskich, gdzie ufundował w 1525 kaplicę. Najmłodsza z córek, Catharina poślubiła około 1527 Hansa Knackego, dzierżawcę reszty Wróblewa.
