SIEBENFREUND KURT EDUARD RICHARD, radny, poseł, senator
| < Poprzednie | Następne > |
KURT EDUARD RICHARD SIEBENFREUND (29 XI 1884 Gdańsk – 1945 Gdańsk?), kupiec, polityk, radny Gdańska, senator i poseł do Volkstagu II Wolnego Miasta Gdańska (WMG).
Wnuk Eduarda Philipha Siebenfreunda (27 V 1823 Chełmno nad Wisłą – 4 I 1916 Gdańsk), działającego w Gdańsku od 1836, od 1839 introligatora w firmie „W.F.Burau”, żonatego od 1851 z Mathilde Wilhelmine Samland (ur. 25 VIII 1828 Gdańsk), pasierbicą właściciela Wilhelma Ferdinanda Buraua, od 1881 kolejnego właściciela tej firmy. Syn spadkobiercy firmy, Ferdinanda Philippa Emila Siebenfreunda (9 XI 1855 Gdańsk – 19 V 1906 Gdańsk, na serce), w latach 1864–1865 ucznia średniej szkoły św. Jana, w 1882–1900 członka władz loży masońskiej „Einigkeit” ( wolnomularstwo), i Emmy Berthy Dorothei (18 VI 1862 Królewiec (Königsberg) – 25 V 1931 Gdańsk, kremacja), córki kupca z Królewca Richarda Theodora Zilske. Brat Friedy Emilii Mathildy (29 XI 1887 Gdańsk – po 1942), od 12 IX 1907 żony gdańskiego kupca Waltera Ottona Eduarda Kraftmeyera (1879 Gdańsk – po 1942), właściciela po ojcu Ernście Ottonie (1838–1906) sklepu z towarami lnianymi „Kraftmeyer und Lehmkuhl” przy Langgasse 59 (ul. Długa), matki Gerta (30 VIII 1909 – 1 III 1978 Stuttgart), doktora praw.
Uczęszczał do średniej szkoły św. Piotra i Pawła, w 1900 jej absolwent. Zawodu handlowca uczył się w Hanowerze (Hannover), Dreźnie (Dresden) i od 1905 w rodzinnej firmie „W.F. Burau”. Od 1909 z Ottmarem Steinbachem był współwłaścicielem tej firmy, zajmującej się handlem materiałami papierniczymi i biurowymi oraz sprzętem biurowym (maszyny do pisania, liczenia, ekskluzywne meble biurowe). W latach 1915–1917 wydawał drukowany we własnej drukarni miesięcznik (ukazało się 11 numerów) Buraus Zettelkasten (Kartoteka Buraua), poświęcony działaniu i informacjom o oferowanych towarach. W latach 1913–1917 był społecznie sekretarzem Gdańskiej Akademii Śpiewu, przygotował monografię jej stuletniej historii Hundert Jahre Danziger Singakademie 1818-1917. Denkschrift zur Feier des 100 jährigen Bestehens der Danziger Singakademie (E.V.) am 15./16. Dezember 1917 (Danzig 1917). Opracował i wydał dzieje drukarni swojej firmy 25 Jahre Buchdruckerei W.F. Burau (Danzig 1917), oraz kalendarz kartkowy na rok 1914 z informacjami z historii gdańskiej sztuki Danziger Kunstkalender 1913-1914 (Danzig 1914), był też autorem artykułów na temat historii papieru w Gdańsku.
Podczas I wojny światowej był oficerem na froncie. Od 1920 wraz z muzykiem Fritzem Carlem Binderem był właścicielem Sporthalle przy Grosse Allee 15 (zob. też Opera Bałtycka. Budynek), w 1924 za 150 000 guldenów odkupionej przez Senat WMG. W 1921 odkupił z kolei od Leona Gustava Reutenera (syna Georga Ferdinanda Reutenera) kamienicę przy Langgasse 40 (sąsiadującą z siedzibą firmy W.F. Burau) Po rozwiązaniu w 1934 spółki „W.F. Burau”, prowadził pod tą nazwą sklep papierniczy przy Haupstrasse 61 (al. Grunwaldzka).
W latach 1907–1909 i 1917–1919 radny Gdańska. Po 1920 działacz Deutsche Demokratische Partei (Niemiecka Partia Demokratyczna, od 1928 Deutschliberale Partei (Niemiecka Partia Liberalna)). Z jej ramienia w latach 1925–1927 był senatorem, w 1928–1933 posłem do Volkstagu. Członek Handelskammer (Izba Handlowa), kurator Muzeum Miejskiego. Członek związków i organizacji kupieckich WMG, w tym Związku Drukarzy Książek (Verein der Buchdruckereibesitzer). W 1920–1928 wraz z księgarzem Paulem Rosenbergiem (zm. 1952 Niemcy) był właścicielem spółki wydawniczej „Danziger Verlags-Gesellschaft m.b.H.” („Gdańskie Towarzystwo Wydawnicze Sp. z o.o.”), której księgarnia do 1945 mieściła się w kamienicy firmy "Burau" przy Langgasse 39 (ul. Długa). Od 1932 przewodniczący Towarzystwo Przyjaciół Sztuki.
Mieszkał w 1908 przy Hauptstrasse 140 (al. Grunwaldzka), w 1914 przy pl. Hanzy (Hansaplatz) 12, w 1921 przy Jäschkentaler Weg 47b (ul. Jaśkowa Dolina), w 1922-1935 w willi wybudowanej przez Friedricha Fischera przy Hindenburgallee 55 (al. Zwycięstwa; Trakt Konny przy Bramie Oliwskiej), w 1939 przy Jäschkentaker Weg 40, w 1942 przy Hermannshoferweg 16 (ul. Waryńskiego).
7 VII 1919 ożenił się z Hedwigą, córką Ottomara von Busekista (Busetift), urzędnika w gdańskiej dyrekcji kolei niemieckich. Jak się przypuszcza, zginęła wraz z mężem w marcu 1945. Ojciec Anneliese (ur. 6 VI 1920), zamężnej za Kurta Kuberziga (1912–1971), oraz Klausa, Petera i Reimera (ur. 1928).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609/222, nr 3790 (akt urodzenia); nr 697/07 (akt ślubu siostry).
„Danziger Neueste Nachrichten”, nr 3 z 5 I 1916, s. 7 (nekrolog Eduarda Philipha Siebenfreunda); nr 120 z 26 V 1931, s. 8 (nekrolog Emmy Siebenfreund Zilske podpisany przez Kurta Siebenfreunda, jego żonę i dzieci, oraz Friedę Siebenfreund Kraftmeier z mężem i synem).
