STABENAU BENJAMIN, diakon kościoła św. Katarzyny, bibliofil
| < Poprzednie | Następne > |
BENJAMIN STABENAU (5 III 1724 Gdańsk – 4 VIII 1783), diakon kościoła św. Katarzyny. Zapewne syn mistrza piekarniczego Georga (1695 – pochowany 27 V 1742 w kościele św. Trójcy).
W sierpniu 1737 zapisany został do trzeciej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Jako uczeń, w 1740, brał udział w gdańskich obchodach 300-lecia druku, do jubileuszowego tomu (Erstlinge der Jubelfeier in Danzig wegen der vor dreihundert Jahren erfundenen Buchdruckerey) dołączył swój wiersz. W październiku 1745 zapisał się na studia teologiczne na uniwersytecie w Rostocku, studiował też w Lipsku. 21 VIII 1750 zweryfikowany w Gdańsku jako kandydat Ministerium Duchownego, od 1752 był diakonem w kościele św. Katarzyny, od 1760 starszy diakon. Zgromadził poważną bibliotekę współczesnych sobie teologów, posługiwał się własnym ekslibrysem wykonanym przez Martina Tyroffa z Norymbergi. Zbiory w rok po jego śmierci rozsprzedano, katalog wykazywał 6105 tomów. Był żonaty.
Bibliografia:
Das jetzte-lebende Dantzig, Dantzig 1756, s. 70.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 325.
Die Matrikel der Universität Rostock, hrsg. Adolph Hofmeister, Rostock 1901/1904, s. 234.
Lengnich Carl Benjamin, Das geistliche Ministerium und die Kirchenverfassung in Danzig. Zu Anfange des Jahrs 1779 waren folgende Herren Pastores, Diaconi und Prediger im Ministerio, Frankfurt–Liepzig 1779, s. 55.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 51.
