STADION MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI (tzw. stadion Lechii)
| < Poprzednie | Następne > |
.jpg)
STADION MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI (MOSiR), Aniołki, ul. Traugutta 29 (współcześnie tzw. stadion Lechii). Wybudowany jako stadion miejski w efekcie niemożności rozbudowania Heinrich-Ehlers-Sportplatz. Powstał na terenie byłej strzelnicy wojskowej, przy St. Michaelsweg, obecnie ul. Traugutta 29. Otwarty w 1927, początkowo zwany nowym stadionem, następnie Jahn-Kampfbahn (na cześć Friedricha Ludwiga Jahna 1778–1852, niemieckiego inicjatora ruchu gimnastycznego), od 27 VI 1934 im. Alberta Forstera (Albert Forster Stadion). Miejsce nazistowskich wieców i defilad z udziałem najwyższych dygnitarzy Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej (w 1939 z wizytą Adolfa Hitlera). W 1935 zmodernizowany, dobudowano między innymi halę sportową z zapleczem.
W 1945 część infrastruktury uległa zniszczeniu. Pierwsze zawody, z okazji Święta Sportu, rozegrano 25–26 VIII 1945 (zawody lekkoatletyczne, turniej piłkarski: w finale Płomień Nowy Port – Flota Gdynia 1:0). Po remoncie oddany ponownie do użytku w maju 1946. Nadal stadion miejski (rozgrywała na nim zawody większość gdańskich drużyn piłkarskich i sekcji lekkoatletycznych wszystkich gdańskich klubów), przejęty w użytkowanie przez Klub Sportowy Biura Odbudowy Portów BOP Baltia, późniejszą Lechię. Stadion rozbudowywano i remontowano (w latach 1949-1953 przewlekle remontowano bieżnię wokół boiska, było to m.in. powodem, że 30 IX – 1 X 1950 podczas MP w dziesięcioboju i spotkania lekkoatletycznego Polska Północna – Polska Zachodnia konkurencje biegowe odbywały się na murawie boiska, nie na bieżni), stopniowo zwiększając liczbę miejsc siedzących. Drewnianą konstrukcję zastąpiono betonową, drewniane zadaszenie wymieniono na stalowe.
Miejsce spotkań piłkarskich Lechii, także reprezentacji piłkarskich: m.in. 10 VII 1949 Polska B – Węgry B 0:3 (grał Kokot II z Lechii); 5 VI 1952 Kadra Polski – Dozsa Budapeszt 4:3 (grano 3 x 30 min); 29 IX 1957 młodzieżowe reprezentacje Polska – Bułgaria 3:0 (z Lechii powołani byli Gross i Gadecki (strzelił bramkę)); 6 X 1957 pierwszy na Wybrzeżu mecz drużyn kobiecych (w przerwie również pierwszy raz na Wybrzeżu po II wojnie światowej odbył się pokaz gry w badmintona); 11 IX 1966 mecz drużyn olimpijskich Polska – NRD 0:1; 28 VI 1967 Reprezentacja Wybrzeża – Atalanta Bergamo 3:0 (1:0); 11 VIII 1971 Reprezentacja Ligi Polskiej – Reprezentacja Ligi ZSRR 1:1; 5 XII 1971 reprezentacje młodzieżowe Polska – Turcja 3:0.
W latach 50., 60. i 70. XX wieku – także wyścigów kolarskich (np. 20 VIII 1952 była tu meta II etapu kolarskiego IX Wyścigu Dookoła Polski, 4 V 1961 meta 1. etapu Wyścigu Pokoju) i zawodów lekkoatletycznych (np. 20 X 1948 radziecki zawodnik Illiasow podbił tu rekord ZSRR w skoku wzwyż – 1,98; 23-24 VII 1949 odbyły lekkoatletyczne Mistrzostwa Polski mężczyzn; 21-23 VII 1959 lekkoatletyczne Mistrzostwa Polski seniorów; 30 VI 1961 akademickich mistrzostw Polski z okazji 40-lecia Akademickiego Związku Sportowego), walk bokserskich (między innymi 29 V 1950 mecz Reprezentacja Kolejarzy Polskich – Reprezentacja Robotnicza Francji 9:7), pokazów gimnastycznych (25-26 VI 1950: mistrzostwa Polski klasy I, II i III), manifestacji i festynów (10 VI 1950 „Wielki Festyn Pokoju” z okazji sztokholmskiego apelu pokoju, 2 IV 1950 igrzyska sportowe z okazji Piątej Rocznicy Wyzwolenia Wybrzeża, powitania wojsk wracających do koszar z letnich poligonów – wrzesień-październik 1950 i 1951), także zlotów młodzieży i spotkań z aktorami. 20 VII 1951 po raz pierwszy rozegrano na stadionie mecz (Stal Gdańsk – Reprezentacja Zrzeszenia Gwardia 2:3) przy sztucznym świetle (30 reflektorów, początek 21.00), po raz drugi przy takim świetle 16 XI 1955 (godz. 18.00) rozegrano mecz II ligi Lechia–Stal Gdańsk 4:1). 5 XII 1971 rozegrano tu mecz drużyn młodzieżowych Polska–Turcja 3:0 (0:0).
Rozgrywała tu swoje mecze także drużyna rugby Lechii, odbyły się także trzy mecze reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie: 10 X 1965 Polska – Szwecja 32:0 (9:0) w Pucharze FIRA, 2 VII 1967 Polska – Rumunia 3:28 (0:17) w meczu towarzyskim i 4 XI 1973 Polska – Francja 8:10 (4:4) w Pucharze FIRA.
4 V 1967 w objazdowym tournée po kraju pojawili się na pełnym widzów stadionie bohaterowie serialu „Czterej pancerni i pies” (bez Olgierda, za to z Pułkownikiem, Czernousowem i jednym z Szarików): wykonali rundę honorową po bieżni w gaziku, pozowali do zdjęć z dziećmi, w trakcie imprezy odbyły się m.in. pokazy skoków spadochronowych na płytę stadionu i tresura psów milicyjnych.
W latach 80. XX wieku miejsce spontanicznych manifestacji antykomunistycznych. W 1983 poddany renowacji. 12 IV 1987 miejsce międzypaństwowego spotkania piłkarskiego Polska – Cypr 0:0 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy. Współcześnie dysponuje pełnowymiarowym boiskiem treningowym, siedmioma kortami tenisowymi, halą tenisową, halą gier z zapleczem socjalnym, siłownią, salą lekkoatletyczną, niewielkim zapleczem hotelarsko-konferencyjnym. Rozmiar płyty: 110 × 70 m, pojemność: 15 000 widzów (ze względów bezpieczeństwa ograniczona do 12 244, rekord widowni: 40 000 28 IX 1983, mecz Lechia – Juventus Turyn w ramach europejskich rozgrywek Pucharu Zdobywców Pucharów). W 2006 w pobliżu głównej trybuny i płtyt boiska odkrto skład amunicji z 1945 (ponad 600 pocisków, w większości uzbrojonych, zawierających ponad 400 kg czystego trotylu). Stadion zmodernizowany w latach 2007–2008 w związku z awansem Lechii do piłkarskiej ekstraklasy, odpowiednio: sztuczne oświetlenie – 2000 luxów, podgrzewanie murawy, 15 VIII 2007 przy oddaniu do użytku płyty boiska ze sztuczną nawierzchnią za trybuną stadionu obecny był (oprócz władz miasta) ówczesny selekcjoner piłkarskiej reprezentacji Polski Leo Beenhakker. Ostatni mecz ligowy zespół piłkarski Lechii na tym obiekcie rozegrał 29 V 2011 (przegrana z Zagłębiem Lubin 1:2). Po przenosinach spotkań Lechii na stadion w Gdańsku-Letnicy służy piłkarzom tego klubu jako obiekt treningowy. W latach 2002–2004 wokół bosika zlikwidowano bieżnię lekkoatletyczną.
