TARASZKIEWICZ CZESŁAW ZYGMUNT, prorektor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
CZESŁAW ZYGMUNT TARASZKIEWICZ (20 VII 1930 Wilno – 14 XII 2004 Gdańsk), prorektor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Zygmunta i Marii. W 1950 zdał maturę w II Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku. Studia wyższe, dwustopniowe, ukończył w 1955 na Wydziale Budownictwa Lądowego PG, magister inżynier budownictwa lądowego. W latach 1951–1953 pracował w Gdańskim Zjednoczeniu Budownictwa Miejskiego, w 1953–1956 w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku. Jednocześnie od 1952 pracownik Wydziału Budownictwa Lądowego PG. W 1965 uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Redukcja naprężeń w rozciąganym pasie belki dwuetowej obciążonej siłą okrojoną, od 1969 zatrudniony na stanowisku docenta. W latach 1960–1961 odbył staż naukowy w Czechosłowackiej Akademii Nauk w Pradze.
Na PG w latach 1973–1975 był zastępcą dyrektora ds. dydaktyki Instytutu Budownictwa Lądowego, 1975–1981 prorektorem ds. studenckich, 1984–1987 prorektorem ds. organizacyjnych, 1987–1993 dziekanem Wydziału Budownictwa Lądowego, 1977–1994 kierownikiem Katedry i Zakładu Konstrukcji Metalowych. Od 1995 na emeryturze. Był konsultantem naukowym w biurach projektowych, w latach 1977–1983 przewodniczącym Rady Nadzorczej Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywców (WSS) „Społem” w Gdańsku. Autor i współautor prac dotyczących budownictwa stalowego oraz konstrukcji metalowych, w tym trzech skryptów i artykułów publikowanych w „Inżynierii i Budownictwie”, „Przeglądzie Budowlanym”, „Zeszytach Naukowych PG”. Współautor dwóch patentów.
Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk (PAN), sekcji konstrukcji metalowych, oraz od 1972 Komitetu Nauki Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. W latach 1969–1973 był członkiem i wiceprzewodniczącym Dzielnicowej Rady Narodowej Gdańsk-Wrzeszcz. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznakami „Za zasługi dla Gdańska” i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. Mieszkał przy ul. Sobieskiego 64 w Gdańsku.
Żonaty był z Irmą z domu Pankonin (25 XII 1927 – 18 VI 2021 Gdańsk), absolwentką Wydziału Farmacji Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG), w latach 1988–1990 radną Miejskiej Rady Narodowej, współwłaścicielką apteki „Dominikańska” przy ul. Grobla III, członkinią Stowarzyszenia Absolwentów AMG, oddziału gdańskiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (PTF), za zasługi dla PTF odznaczoną Medalem im. Ignacego Łukasiewicza (1983). Ojciec Pawła, architekta. Pochowany z żoną na cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Iwicki Piotr, O historii i działalności Katedry Konstrukcji Metalowych Politechniki Gdańskiej, „Inżynieria i Budownictwo” 2020, nr 1–2, s. 8–10.
Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, Warszawa 1989, s. 1341.
„Pismo PG” 2004, nr 9, s. 12.
Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904–2014, red. Bolesław Mazurkiewicz, Gdańsk 2014, s. 78.
