TISCHLER JACOB, kaznodzieja w Lazarecie

< Poprzednie

Następne >

Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/d/d7/Jacob_Tisler.png

Strona tytułowa dysputy prowdzonej przez Jacoba Tischlera w Gimnazjum Akademickim, 1716

JACOB TISCHLER (12 XI 1696 Gdańsk – 13/18 XII 1764 Gdańsk), kaznodzieja w Lazarecie przy Bramie Oliwskiej. Syn kupca Jacoba (1652 – pochowany 17 VI 1719 w kościele NMP w grobie nr 177). W styczniu 1711 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W 1715 był autorem żałobnego wiersza, żegnającego rektora Samuelem Schelwigiem. Naukę kończył 14 V 1716 dysputą prowadzona pod kierunkiem profesora greki i języka hebrajskiego Michaela Stobaeusa, mając za oponentów Johanna Daniela Kickebuscha i Salomona Gruberta. Wśród osób, którym składał podziękowania, wymienił wuja, pastora z Trutnowych (Trutenau) na Żuławach Gdańskich, pochodzącego z Gdańska Gottfrieda Steinhauera. 16 VI 1716 immatrykulował się na studiach w Wittenberdze.

Po powrocie do Gdańska 23 X 1722 przeegzaminowany przez gdańskie Ministerium Duchowne i kandydat na urząd kościelny. Od 1726 katecheta w kaplicy w Herrengrebin (Grabiny-Zameczek). 10 IV 1737 mianowany pastorem w Wossitz (Osice, Żuławy Gdańskie), wyświęcony 24 t.m., wprowadzony na urząd 28 t.m. Od 1748 do śmierci kaznodzieja w kościele gdańskiego szpitala miejskiego, Lazaretu. BŚ

Bibliografia:
Album Academiae Vitebergensis, Bd. 8, s. 38; www.deutsche-digitale-bibliothek.de.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 291.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 24, 40, 51, 87.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 74, 114.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 447.