UŚCINOWICZ STANISŁAW, piłkarz, geolog
| < Poprzednie | Następne > |
STANISŁAW UŚCINOWICZ (ur. 14 VI 1937 Wilno), geolog, hydrogeolog, sportowiec. Syn Antoniego i Marii. W Gdańsku z rodziną od 1945. W 1954 zdał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym. Od 1954 studiował na Wydziale Budownictwa Wodnego (WBW) Politechniki Gdańskiej (PG), po likwidacji specjalności w 1960 przerwał naukę.
W latach 1953–1961 był bramkarzem piłkarskiej drużyny Lechii Gdańsk, jako junior w 1955 powołany był do reprezentacji Polski U-18 na mecz z Rumunią. Grał w rezerwach, w pierwszym zespole zadebiutował w I lidze (ekstraklasie) 26 V 1957 w meczu z Wisłą Kraków (1:1). Rozegrał jeszcze w tym roku w pierwszej drużynie trzy kolejne mecze. W 1958 w kadrze Polski U-23 wystąpił (15 maja) w meczu kontrolnym Kadra–Opole (5:0), rozegrał też jedno spotkanie ligowe (ekstraklasowe). W pierwszy zespole Lechii grał jeszcze w 1960 (cały i pół meczu), oraz w 1961, kiedy rozegrał 15 spotkań (ostatnie: 29 października z Lechem Poznań 0:2). Łącznie w pierwszy zespole pierwszoligowej (ekstraklasowej) Lechii rozegrał 22 spotkania.
W latach 1965–1967 kontynuował studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, od 11 XI 1967 magister geologii (promotor: prof. Zdzisław Pazdro). W latach 1962–1988 pracował w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Gdańsku, początkowo jako technik, w 1965–1968 dokumentator, w 1968–1977 starszy dokumentator, w 1977–1988 kierownik pracowni. Od 1988 do 2002 zatrudniony był w Państwowym Instytucie Geologicznym, w Oddziale Geologii Morza w Gdańsku, od 1996 do 2000 kierował pracownią. Od 2002 na emeryturze, pracował tamże jeszcze do 2006. Od 12 XI 1968 posiadał uprawnienia Centralnego Urzędu Geologii.
W 1976 z Kazimierą Sukowską organizował Podstawową Sieć Obserwacji Wód podziemnych na terenie Polski Północnej. W Dziale Geologii Morza w Państwowym Instytucie Geologicznym w latach 1989–1994 prowadził nadzór podstawowej sieci obserwacji wód podziemnych na terenie województwa gdańskiego, obserwacji wód podziemnych w sieci trójmiejskiej, w 1992 – z Duńską Służbą Geologiczną – wykonał opracowanie Monitoring wód podziemnych w rejonie Gdańska w celu porównania metod poboru prób wód podziemnych. Jako kierownik pracowni realizował monitoring wód podziemnych: opracowanie mapy hydrogeologicznej w skali 1:50000, arkusze: Pruszcz Gdański, Gdańsk, Sianów, Górzno i Książki. W 1995 z Wydziałem Hydrotechniki PG opracował Projekt regionalnego monitoringu jakości wód podziemnych na obszarze województwa gdańskiego, poszerzony (po utworzeniu) o teren województwa pomorskiego. Na emeryturze opracował arkusz map hydrogeologicznych Polski w skali 1:50000.
Odznaczony m.in. odznaką „Za zasługi dla Gdańska” (1977), srebrnymi odznakami „Zasłużony dla polskiej geologii” (1985) i „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej” (1995). Ojciec m.in. Grzegorza, absolwenta i doktoranta geologii na Uniwersytecie im Adama Mickiewicza w Poznaniu, od 2024 doktora habilitowanego w Państwowym instytucie Geologicznym, Oddziale Geologii Morza (Gdańsk ul. Kościerska 5), członka Zespołu Zadaniowego ds. Opinii i Rozwoju Geologii Morza – Sekcja Geologii Morza Komitetu Badań Morza Polskiej Akademii Nauk.
Bibliografia:
Chomicki Piotr, Piłkarskie dzieje Wybrzeża, t. I, Gdańsk 2006 (przez indeks).
Gdańska Jedynka. 60 lat I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku (1945–2005), Gdańsk 2005, s. 88.
Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960, Gdańsk–Lubin 2014, s. 248–250.
