VORRATH PETER, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
PETER VORRATH (około 1355 Gdańsk – po 13 II 1414 Gdańsk), burmistrz Głównego Miasta Gdańska. Był synem Johanna Vorratha, pierwszego przedstawiciela w Gdańsku tej pochodzącej z Lubeki rodziny, ławnika Głównego Miasta zapewne od 1353 i rajcy w latach 1355-1368.
Od około 1388, a z pewnością od 1389, był ławnikiem Głównego Miasta, od 1390 rajcą, w 1395 sędzią. Urząd burmistrza pełnił w latach 1407–1411, powrócił nań zapewne jeszcze w 1412, po wyjątkowych, drugich w tym roku, wyborach. Sądzić trzeba, że nie pełnił urzędu pierwszego burmistrza, drugim był w 1408 i 1411; trzecim w 1407, 1409 i 1410, czwartym w 1411 i 1412.
W 1399 był wysłannikiem miast pruskich do Flandrii, 14 II 1406 wymieniany był jako uczestnik zjazdu miast pruskich w Gdańsku. Już jako burmistrz, w początkach maja 1408, wspólnie z burmistrzami Conradem Letzkowem oraz Arnoldem Hechtem, reprezentował Gdańsk na zjeździe wielkich miast i rycerstwem z nowym wielkim mistrzem Ulrichem von Jungingenem w Malborku. Rozpatrywano tu skargi na Zakon za samowolne udzielnie zezwoleń na wywóz zboża oraz wymuszanie pierwszeństwa w transakcjach przez pełnomocników wielkich szafarzy oraz ograniczenia przez nich swobody sprzedaży wełny i innych towarów. We wrześniu 1408 obecny na zjeździe w Parschau (Parszewo koło Malborka) w sprawie cła funtowego.
Ostatnie lata jego działalności jako burmistrza przypadły na czas burzliwy dla Gdańska, związany z wydarzeniami Wielkiej Wojny (1409-1411) toczonej między Polski z Zakonem. W 1409-1410 Krzyżacy podjęli próbę wprowadzenia do Rady Głównego Miasta Gdańska swoich zwolenników. Początkowo próba ta nie powiodła się, w wyniku wyborów w lutym 1410 powtórzono niemal poprzedni skład Rady Miasta; również i on został ponownie wybrany burmistrzem.
22 II 1411 był jednym z dwóch reprezentantów Gdańska na zjeździe w Ostródzie, na którym nowy wielki mistrz, Heinrich von Plauen, domagał się od stanów pruskich uchwalenia nadzwyczajnych podatków na spłaty zobowiązań wobec Polski. Wbrew decyzji innych, delegaci Gdańska odmówili akceptacji uchwały podatkowej. Mimo sugestii wielkiego mistrza z 23 lutego, gmina miasta Gdańska poparła stanowisko reprezentantów Rady Głównego Miasta. W samym Gdańsku doszło do wystąpień antykrzyżackich ( bunt mieszczan gdańskich w 1411). 5 kwietnia zawarto rozejm, dzień później komtur gdański Heinrich von Plauen (brat wielkiego mistrza) wezwał na gdański zamek burmistrzów Conrada Letzkaua i Arnolda Hechta, którym towarzyszyli rajcy Bartholomäus Gross i drugi, nieznany z nazwiska. Burmistrzowie i rajca Gross zostali zamordowani, na miasto spadły represje. W nowych wyborach w 1411 (drugich w tym roku), które wprowadziły do Rady Miejskiej sprzymierzeńców zakonu krzyżackiego, zrezygnował lub został odwołany z urzędu burmistrza. Powrócił nań po kolejnych wyborach w 1412, w trakcie kadencji zrezygnował lub został zwolniony i w 1413 był rajcą.
Zajmował się handlem, m.in. w 1391 z Amsterdamem. Żonaty od około 1385, pozostawił syna, później także burmistrza, Heinricha Vorratha. Jego siostrzeńcem był Heinrich Dyrkow, handlujący suknem angielskim.
