WAŚKIEWICZ ANDRZEJ KRZYSZTOF, poeta, prozaik
| < Poprzednie | Następne > |
ANDRZEJ KRZYSZTOF WAŚKIEWICZ (22 VI 1941 Warszawa – 11 VII 2012 Gdańsk), poeta, krytyk literacki, prozaik, publicysta, edytor.
Syn Janiny (25 XII 1916 – 18 XII 1980 Gdańsk) i poległego w powstaniu warszawskim podporucznika Błażeja (Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód "Sławbor" - odcinek "Topór" - 3. batalion pancerny "Golski", ps. "Winoszajtis"). Po powstaniu wysiedlony wraz z matką do obozu przejściowego w Pruszkowie. Mieszkał następnie w Lubusku, we wsi Stary Zagór, w Kożuchowie i Zielonej Górze. W 1960 ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Szprotawie (ziemia lubuska), w 1961 Studium Bibliotekarskie w Jarocinie. W 1961 debiutował jako poeta na łamach tygodnika „Zarzewie”. W 1970 ukończył Filologię Polską na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował m.in. jako bibliotekarz w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Zielonej Górze (1961–1963), dziennikarz „Gazety Chłopskiej” w Zielonej Górze (1963–1966 kierował jej oddziałem). Kierownik działu artystycznego dwutygodnika „Nadodrze” (1967–1979).
Od 1979 w Gdańsku, redaktor w Redakcji Młodego Ruchu Artystycznego i Debiutów Młodzieżowej Agencji Wydawniczej (1979–1990),
w latach 1984–1999 redaktor naczelny „Gdańskiego Rocznika Kulturalnego”, wydawanego przez Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki (GTPS), członek zespołu redakcyjnego pism „Orientacje”, „Integracje”, „Punkt” ((1980–1981); w 1988–1990 redaktor naczelny „Autografu”, w 1995–2002 sekretarz redakcji „Magazynu Gdańskiego”. Od 2004 na emeryturze.
Pierwszy tom poetycki wydał w 1963 (Wstępowanie), pierwszą książkę w 1973 (Rygor i marzenie. Szkice o poetach trzech awangard). Członek Związku Literatów Polskich od 1968. Autor ponad 30 książek, między innymi takich jak: Próba uzasadnienia (1970), Bezimienna nadzieja (1980), Mirbad 7 (1991), Sekwencje i inne doświadczenia dawne i nowe (2005), Formy obecności „nieobecnego pokolenia” (1978), Modele i formuła. Szkice o młodej poezji lat sześćdziesiątych (1978), Ósma dekada. O świadomości poetyckiej „nowych roczników” (1982), W kręgu „Zwrotnicy”. Studia i szkice z dziejów krakowskiej Awangardy (1983), W kręgu futuryzmu i awangardy. Studia i szkice (2003). Opracował między innymi wydania utworów Jerzego Brzękowskiego, Tadeusza Peipera, Lecha Piwowara, Anatola Sterna, publikacje dokumentujące życie kulturalne i literackie (np. Czasopisma studenckie w Polsce 1945–1976 (1978)).
Związany z Orientacją Poetycką „Hybrydy”. W latach 1971–1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Inspirator ruchu młodoliterackiego. Laureat m.in. Nagrody im. T. Nocznickiego za publicystykę w prasie ZSL (1965), Nagrody Artystycznej GTPS (1988, 1994, 206), Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury i Sztuki (1995), Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2006, 2008, 2011) oraz nagrody im. Jarosława Iwaszkiewicza za całokształt dorobku twórczego w dziedzinie poezji i krytyki literackiej (2007). Odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP (2003), Złotą (1978) i Honorową Odznaką SZSP (1982), medalem „Zasłużony dla Kultury Studenckiej” (1978), „Zasłużony dla Studenckiego Ruchu Dziennikarskiego” (1975), złotą odznaką im. Janka Krasickiego (1978). Żonaty był z Annę Sobecką-Waśkiewicz, ojciec Krzysztofa (ur. 1965), Oleny (ur. 1974), Marcina (ur. 1976) i Adama (ur. 1976). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5), Łostowickim.
