WALLENBERG ABRAHAM, lekarz, radny
< Poprzednie | Następne > |
ABRAHAM WALLENBERG (12 VI 1839 Starogard Gdański – 10 V 1914 Berlin), lekarz, radny miasta Gdańska. Syn Michaela (1801– 1879), od 1839 rabina w Starogardzie Gdańskim. W 1857 absolwent gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, w 1857 student medycyny w Berlinie, po 1862 lekarz w Starogardzie Gdańskim i w Nowym Dworze Gdańskim. W latach 1869–1909 prywatny lekarz ogólny w Gdańsku, lekarz w jednostkach wojskowych w wojnach Prus z Austrią 1866 i Francją 1870-1871. Od 1877 do 1891 radny miasta Gdańska. Mieszkał w zakupionej od Karla Theodora Lemckego położonej przy Heilige-Geist-Gasse 81 (ul. św. Ducha 111/113) kamienicy zwanej „Domem pod Żółwiem” (zob. Christian Heinrich Trosiener). Od 1909 emeryt w Berlinie.
Ojciec lekarza Adolfa, Georga (1863 – 16 XI 1924 Berlin), w 1881 absolwenta gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, następnie dr filozofii, matematyka, od 1908 pedagoga w Berlinie i Theodora (4 II 1867 Starogard Gdański – po 1939), okulisty, w 1884 także absolwenta Gimnazjum Miejskiego, po studiach w 1892 asystenta w Szpitalu Miejskim (Lazarecie przy Bramie Oliwskiej), w 1914–1918 okulisty w gdańskich lazaretach polowych, w 1897–1937 lekarza prywatnego, w 1908–1936 właściciela prywatnej kliniki okulistycznej przy Reitbahn 4 (ul. Bogusławskiego), w 1937 emigranta.