WILCZEWSKI IGNACY, działacz gdańskiej Polonii, patron skweru
| < Poprzednie | Następne > |
IGNACY WILCZEWSKI (13 IX 1890 Hejtus koło Sianowskiej Huty, powiat kartuski – 17 IX 1941 Mauthausen-Gusen), urzędnik kolejowy, działacz gdańskiej Polonii. Syn rolnika Albrechta i Marianny z domu Miotk. Miał ośmiu braci i trzy siostry.
W czasie I wojny światowej służył w 128. gdańskim pułku piechoty, po demobilizacji osiadł w Gdańsku, obywatel II Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Uzupełnił wykształcenie muzyczne i handlowe. Od 1 V 1926 etatowy pracownik gdańskiej dyrekcji Polskich Kolei Państwowych (PKP), od 7 XI 1934 do 1939 asystent PKP na stacji kolejowej Sopot.
Członek polskich organizacji w II WMG: Gminy Polskiej Związku Polaków i Zjednoczenia Zawodowego Polskiego. 9 II 1920 założył działające na Siedlcach Towarzystwo Śpiewacze „Harmonia”, do 11 VI 1922 i ponownie w latach 1930–1933 był jego dyrygentem, także kierownikiem chóru; wspólnie występowali na imprezach polonijnych i kościelnych.
Mieszkał we Wrzeszczu, przy Marienstraße 17 (ul. Wajdeloty). 26 VIII 1939 ewakuowany z Gdańska do Bydgoszczy. Po powrocie do Gdańska aresztowany przez Gestapo 6 IV 1940 i skierowany do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen koło Berlina, następnie do KL Mauthausen-Gusen w Austrii. Zamordowany podczas pracy w obozowych kamieniołomach.
Żonaty był od 6 II 1919 z Anastazją z domu Szulta (1894 – 1960 Reda), ojciec Herberta Wilczewskiego. 28 IV 2011 jego imieniem Rada Miasta Gdańska nazwała skwer u zbiegu ulic Zakopiańskiej i Bema na Siedlcach.
