WOJEWÓDKA BRUNON, kolejarz, przedstawiciel gdańskiej Polonii
| < Poprzednie | Następne > |
BRUNON JAN WOJEWÓDKA (28 IV 1894 Lublewo Gdańskie – 9 IV 1964), kolejarz, przedstawiciel gdańskiej Polonii. Syn krawca Franciszka Wojewódki (19 IX 1866 Subkowy – 8 IV 1939 Kościerzyna) i Anny z domu Rompczyk (1 XI 1873 Wyczechowo koło Kartuz – 21 VIII 1919 Kościerzyna). Brat Pawła (ur. 27 VI 1895 Pręgowo), Marii Agnieszki (21 XI 1897 Kościerzyna – 3 II 1898 Kościerzyna), Wiktora Bernarda (21 V 1899 Kościerzyna - 2 IV 1971 Gdańsk), Jana Franciszka (4 IX 1901 Kościerzyna – 11 XI 1903 Kościerzyna), Franciszka Stanisława (ur. 14 XI 1902 Kościerzyna), Józefa Aleksandra (12 XII 1904 Kościerzyna – 4 XII 1975 Kościerzyna), Magdaleny (11 I 1907 Kościerzyna – 24 X 1986), po mężu Łukowicz, Anny Marii (14 V 1909 Kościerzyna – 27 VIII 1909 Kościerzyna), Jadwigi (12 III 1911 Kościerzyna – 7 X 1983), po mężu Ramczykowskiej, Antoniego (17 XI 1912 Kościerzyna – 10 X 1944 Pikiele, Litwa) oraz Stefana (26 IX 1915 Kościerzyna – 23 V 1998).
Od 1 V 1923 w służbie Polskich Kolei Państwowych (PKP). 1 I 1927 mianowany etatowym asystentem w XI grupie uposażenia, a 1 VII 1929 starszym asystentem w X grupie uposażenia. Pracował w Ekspedycji Pospiesznej Gdańsk Główny. Członek Gminy Polskiej Związku Polaków, Zjednoczenia Kolejowców Polskich, Towarzystwa byłych Wojaków w Nowym Porcie, Ligi Morskiej i Kolonialnej, Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej oraz Towarzystwa Ludowego w Gdańsku-Nowy Porcie, w którym w latach 1935–1936 pełnił funkcję zastępcy sekretarza. W 1921 wziął udział w akcji składkowej na plebiscyt górnośląski (ofiarował 50 marek).
Aresztowany przez Niemców 1 IX 1939, został osadzony w obozie Stutthof (więzień nr 3609) z którego zwolniono go w marcu 1940. Następnie pracował prywatnie, po wojnie zaś ponownie w PKP; był zatrudniony w Ekspedycji Kolejowej Gdańsk-Nowy Port na stanowisku kasjera kolejowego. Mieszkał w Gdańsku-Nowy Porcie kolejno przy Olivaerstrasse 35c (ul. Oliwska), Hintersinstrasse 1 (ul. Kasztanowa), Wilhelmstrasse 67a (ul. Wolności), po wojnie przy ul. Bliskiej 6.
Żonaty był od 10 X 1922 z Heleną Małgorzatą z domu Keslinke (30 IX 1899 Gdańsk – 12 XII 1959 Gdańsk-Nowy Port), córką policjanta Antoniego Keslinke i Julianny z domu Kujawa, z którą miał synów Jana (ur. 16 VIII 1925) oraz Rudolfa (ur. 17 IV 1928). 19 VII 1962 ożenił się w Gdańsku z wdową Pelagią Kloska z domu Homa (23 IV 1904 Czersk – 5 IX 1979), córką rolnika Alojzego Homy i Marianny z domu Naftinskiej (Naftyńskiej), secundo voto Truskawa. Pochowany na cmentarzu św. Jadwigi w Nowym Porcie.
Bibliografia:
„Gazeta Gdańska” 8 III 1921, nr 50; 26 II 1936, nr 47.
„Dziennik Bałtycki” 7–9 IX 1979, nr 202 (nekrolog Pelagii Kloski).
Kledzik Witold, Biografie Polaków – pracowników kolejowych (nie wszystkich) zatrudnionych do 31.8.1939 w służbie na PKP na terenie byłego Wolnego Miasta Gdańska, PAN Biblioteka Gdańska, Ms. 5152.
