WOYNA JAN KAROL, lektor języka polskiego
| < Poprzednie | Następne > |
JAN KAROL WOYNA (6 I 1665 Jasienica koło Sanoka – 22 XII 1693 Gdańsk), pedagog, nauczyciel języka polskiego w gdańskim Gimnazjum Akademickim. Pochodził z polskiej szlacheckiej rodziny herbu Trąby. Od młodych lat mieszkał w Gdańsku, w listopadzie 1685 zapisany został do ostatniej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego, od października 1687 studiował w Królewcu, odbył podróż edukacyjną po Niemczech i Italii. Od 6 I 1691 do śmierci był nauczycielem języka polskiego w gdańskim gimnazjum, zapewne ze względu na młody wiek bardzo nisko opłacany (otrzymywał mniej niż jego poprzednicy).
Autor podręczników do języka polskiego: Compendiosa linguae Polonicae institutio (Kompleksowe studium języka polskiego; 1690) i Kleiner Lustgarten worin gerade Gänge zur polnischen Sprache angewiesen werden (Ogródek uciech, w którym proste ścieżki do języka polskiego są polecane; 1693) – z wykładem gramatyki, słowniczkiem, zbiorem przysłów i rozmówkami polsko-niemieckimi, kilkakrotnie wznawianego (1697, 1712, 1762, 1780, 1791) i wykorzystywanego także przez innych lektorów, m.in. Jana Jerzego Godlewskiego, Jana Duchnę i Johanna Gottfrieda Guzowiusa.
2 VII 1690 poślubił w kościele św. Trójcy Barbarę Thiel. Zmarł nagle, w wieku 28 lat.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 249.
Pniewski Władysław, Język polski w dawnych szkołach gdańskich, Gdańsk 1938, s. 117–118.
