ZBIERSKI PAWEŁ, dziennikarz, scenarzysta, reżyser filmowy
| < Poprzednie | Następne > |
PAWEŁ ZBIERSKI (ur. 15 V 1959 Gdańsk), dziennikarz, scenarzysta, reżyser filmowy. Syn archeologa, honorowego obywatela Gdańska Andrzeja Zbierskiego, brat Tomasza, dyrektora Zespołu Szkół nr 6 w Gdańsku (liceum, gimnazjum, szkoły podstawowej). W 1980 absolwent gdańskiego III Liceum Ogólnokształcącego, w trakcie nauki zaangażowany był w działalność opozycyjną, uczestnik Ruchu Młodej Polski, pisał m.in. na łamach „Pomeranii”, „Rejsów” (w „Dzienniku Bałtyckim”) oraz „Bratniaka”.
W 1980 przyjęty na studia w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego, po Sierpniu ’80 wolontariusz w Biurze Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność” (BIPS), współzałożyciel rubryki „Samorządność”, kierowanej przez Lecha Bądkowskiego. Redaktor naczelny pisma literackiego „Aquilon” (Wydawnictwo Młoda Polska do czasu wprowadzenia stanu wojennego). Podczas studiów na UG (1981–1983) jesienią 1981 był członkiem Komitetu Strajkowego Wydziału Humanistycznego. Studia ukończył w 1987 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (dyplom u prof. Marii Żmigrodzkiej), w latach 1987–1992 był asystentem w Zakładzie Literatury Współczesnej Instytutu Filologii Polskiej UG (kierowanym przez prof. Małgorzatę Czermińską. Był członkiem zespołów i kolegiów redakcyjnych, m.in. kwartalnika „Tytuł”, dwutygodnika „Pielgrzym”, „Gazety Gdańskiej”.
Od 1992 do 1994 był redaktorem naczelnym i dyrektorem gdańskiego oddziału „Gazety Wyborczej”. W latach 1994–2016 pracował w gdańskim oddziale Telewizji Polskiej. W 2011 ukończył Wydział Operatorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Był szefem programu informacyjnego „Panorama”, reporterem, scenarzystą i reżyserem, autorem reportaży oraz filmów dokumentalnych, m.in. o ostatnich, gdańskich latach życia Jacka Kaczmarskiego (Stacja Osowa), o „Solidarności” jako sile sprawczej wydarzeń w świecie (Efekt domina, narrator Timothy Garton Ash), o Mariuszu Wilku (Wilczy notes Mariusza Wilka), o Dariuszu Kobzdeju (Biegł ku wolności), o losach działacza „Solidarności” Zenona Kwoki (Giovanetti w mieście solidarności), o wpływie ruchu „Solidarności” na młode pokolenia, m.in. Białorusinów (Była w moim życiu solidarność), o losach gdańszczan po 1945, w tym odbudowującego miasto prof. Wiesława Gruszkowskiego (Gdańsk. Koniec i Początek). Był inicjatorem związanej z Gdańskiem „Debaty Multimedialnej”, początkowo „Na dwa głosy”, następnie „Na trzy głosy” (telewizja, radio, internet). W 2004 wydał biografię Lecha Bądkowskiego (Na własny rachunek. Rzecz o Lechu Bądkowskim), za którą otrzymał nagrodę „Pro libro legendo” oraz nominację przez Stowarzyszenie Wydawców Książek do tytułu „Najpiękniejsza książka roku”. Z pracy w TVP zrezygnował w 2015, po objęciu prezesury przez Jacka Kurskiego.
W 2016 zamieszkał w Paryżu, następnie w południowej Francji. Współzałożyciel, wspólnie z Aleksandrą Fontaine, Stowarzyszenia „My w Europie” oraz firmy „Fontaine Media”, zajmującej się kulturą (film, teatr, malarstwo), jej dyrektor artystyczny. Współzałożyciel w Saint Laurent de Cerdans w Katalonii Północnej (Oksytania) „Galerii Poray”, w której wystawia własne obrazy, ale też promuje m.in. sztukę gdańską i pomorską (biżuteria z bursztynu, malarstwo Macieja Świeszewskiego, grafika Wojciecha Jakubowskiego i Sławomira Witkowskiego (który stworzył logo galerii)). W „Galerii” wspólnie z Aleksandrą Fontaine organizuje także cykliczne koncerty europejskiej muzyki poważnej. W 2018, w Theatre „Municipal” w Perpignan, był autorem scenariusza i reżyserem francuskojęzycznej sztuki La fille á la valise (Dziewczyna z walizką), osnutej wokół problemów światowego terroryzmu oraz zamachu na redakcję satyrycznego pisma paryskiego „Charlie Hebdo”, z silnymi wątkami polskimi i gdańskimi. Jej klamrą kompozycyjną jest pieśń Jacka Kaczmarskiego „Mury” oraz „Estaca” katalońskiego barda Lluisa Llacha. Prowadzi „Dziennik Kataloński”, publikowany w Polsce w kwartalnikach „Bliza”, „Prowincja”, także na stronach internetowych „Listy z naszego sadu” oraz „Studiu Opinii im. Stanisława Bratkowskiego”. Od 2018 członek prowadzonego w Warszawie przez Seweryna Blumsztajna „Towarzystwa Dziennikarskiego”, od 2020 International Federation of Journalists z siedzibą w Brukseli.
