REEK WALTER ARTHUR, działacz związkowy, senator
| < Poprzednie | Następne > |
WALTER ARTHUR REEK (26 I 1878 Gdańsk – 19 V 1933 Gdańsk), działacz związkowy, senator II Wolnego Miasta Gdańska. Syn podmajstrzego ciesielskiego. W latach 1884–1891 uczył się w szkole św. Katarzyny, 1891–1895 kształcił się w zawodzie cieśli. Odbywając tradycyjną, rzemieślniczą praktykę wędrowną, w latach 1895-1900 podejmował prace w Austrii, Niemczech i Szwajcarii. W latach 1900-1902 odbył służbę wojskową.
Od 1902 przewodniczący, a od 1906 sekretarz Centralnego Związku Cieśli w Gdańsku. Od 1908 brał udział w kursach szkoleniowych Generalnej Komisji Niemieckich Związków Zawodowych (Generalkommission der Gewerkschaften Deutschlands). Po krótkim udziale w I wojnie światowej, od 1916 aktywny w różnych komisjach gdańskiego Urzędu Wyżywienia (Kriegsernährungsamt Danzig). W 1917 przewodniczący komisji prasowej gazety „Volkswacht“. W 1918 założył Wolną Gdańską Spółdzielnię Budowlaną (Freie Baugenossenschaft Danzig). W maju 1918 objął funkcję doradcy w związkowej poradni dla robotników (Arbeitersekretariat). W 1919 został sekretarzem Generalnej Konfederacji Związków Zawodowych Miasta Gdańska (Allgemeiner Gewerkschaftsbund der Stadt Danzig). W styczniu 1919 wybrany do Zgromadzenia Narodowego w Niemczech. W 1919 członek gdańskiej Rady Miejskiej. W Volkstagu I i II kadencji (1920–1923 i 1924–1927) reprezentował socjaldemokrację (SPD). Wchodził w skład Senatu II WMG (1920-1927). W okresie 1925–1933 burmistrz w Nowym Dworze.
Zmarł w areszcie w Gdańsku w niejasnych okolicznościach (udar mózgu w wyniku pobicia 12 V 1933?, zamordowany 19 V 1933?); uważany za ofiarę hitlerowskich prześladowań. Jego nazwisko widnieje na tablicy poświęconej „96 zamordowanym przez narodowych socjalistów deputowanym Reichstagu“, umieszczonej w pobliżu jego budynku w Berlinie.
