BEKE JOACHIM, rajca
| < Poprzednie | Następne > |
JOACHIM BEKE (zm. 21 VII 1463 Gdańsk), patrycjusz. Syn Gerarda Bekego. W 1448 ławnik, w latach 1455–1457 (z przerwą w 1456) rajca, w 1460 starosta lęborski, w 1463 sędzia. Podczas wojny trzynastoletniej aktywny dyplomata Gdańska; brał udział w oblężeniu Malborka w 1454, był jednym z poświadczających dokument zawieszenia broni z Zakonem od 8 X 1458 do 13 VII 1459 na mocy którego zamek malborski pozostawał w rękach polskich, miasto zaś krzyżackich. Uczestniczył w stłumieniu buntu Koggego w 1456, podczas którego buntownicy doprowadzili do jego ustąpienia – podobnie jak pozostałych członków Rady Miejskiej – ze stanowiska rajcy.
Za zasługi, szczególnie przy zbieraniu funduszy na wykup zamków krzyżackich, 27 V 1457 w Gdańsku otrzymał od króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka potwierdzenie i odnowienie praw szlacheckich. Dostał również prawo posługiwania się herbem o proklamacji (nazwie) Bijekaw, przedstawiającym w błękitnym polu tarczy złoty skos z rozmieszczonymi w nim dwiema koronami w kręgach i pośrodku złotego, kroczącego lwa, również w kręgu. Dodatkowo w rok po nobilitacji otrzymał nadanie Stężycy nad Jeziorem Raduńskim.
