REICHEL CARL ANTON, muzyk
| < Poprzednie | Następne > |
CARL ANTON REICHEL (4 XII 1765 Warszawa – 17 IV 1849 Gdańsk), muzyk. Prawdopodobnie naturalny syn kurlandzkiego księcia Carla A. Birona. W latach 1788–1806 organista kaplicy anglikańskiej przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), 1830–1849 kościoła św. Trójcy. Po raz pierwszy publicznie wystąpił w Gdańsku 6 IV 1794, grając jeden z koncertów fortepianowych Wolfganga Amadeusza Mozatra. Do 1844 występował jako pianista, harfista i dyrygent. Od 1796 (początkowo ze śpiewakiem kapeli kościoła św. Jana Johannem Carlem Ehrlichem) organizował koncerty oratoryjne, operowe, kameralne, od 1823 m.in. w Dworze Artusa. Był członkiem Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny), grupy założonej w lutym 1823 przez Theodora Friedricha Kniewela w celu wykonywania wierszy i pieśni napisanych przez członków zespołu. W latach 1797–1845 prowadził księgarnię muzyczną z wypożyczalnią nut, sprzedawał i wynajmował fortepiany, od 1802 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 20 (ul. św. Ducha).
Od 1817 do około 1820 wydawał periodyk muzyczny „Musikalisches Wochenblatt”, po roku przekształcony w miesięcznik „Musikalisches Monatsschrift”. Zaprezentował w nim 135 utworów 41 twórców, głównie tanecznych, w tym 55 swoich. Uczył śpiewu m.in. Juliusa Wilhelma Frühlinga, którym także opiekował się po śmierci jego matki, najpewniej jego uczennica była Marianna Angelica Almonde.
Od ok. 1802 żonaty był z Catharine Frosch (ok. 1751 – 8 V 1832 Gdańsk), wdową po organiście Triede, zmarł bezpotomnie.
