DĄBROWSKI FLORIAN ALOJZY, rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej
< Poprzednie | Następne > |
FLORIAN ALOJZY DĄBROWSKI (2 V 1913 Rosko – 20 XI 2002 Poznań), kompozytor, krytyk muzyczny, rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (PWSM) z siedzibą w Sopocie (od 1982 Akademia Muzyczna w Gdańsku). W latach 1930–1939 uczył się w Miejskim Konserwatorium Muzycznym w Bydgoszczy w klasie teorii pod opieką Stefana Bolesława Poradowskiego oraz w klasie fortepianu u Edmunda Rezlera. Naukę kontynuował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, gdzie w 1948 uzyskał dyplom z kompozycji u Stefana Bolesława Poradowskiego.
W 1945 zainicjował tworzenie średniej szkoły muzycznej w Bydgoszczy oraz współorganizował w tym mieście powołanie państwowej filharmonii. Od 1945 do 1951 pracował w bydgoskiej średniej szkole muzycznej jako nauczyciel przedmiotów teoretycznych. W latach 1951–1954 związany z PWSM w Sopocie, prowadził zajęcia z teorii muzyki oraz kompozycji, kontrapunktu i instrumentacji, od 1952 do 1954 był rektorem. Od 1954 pracował w PWSM w Poznaniu, w latach 1961–1964 prorektor tej uczelni, od 1973 profesor.
W latach 1969–1975 był wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. Był współtwórcą, współorganizatorem i przewodniczący, komisji repertuarowej Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna”. Zasiadał w jury muzycznych konkursów, publikował teksty muzyczne i recenzje z muzycznych wydarzeń dla m.in. „Ruchu Muzycznego”, „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, „Nurtu”, „Arkony” i „Ziemi Pomorskiej”. Współredagował wydawnictwo poświęcone muzyce współczesnej „Res Facta” (od 1977) oraz „Res Facta Nova” (od 1994). Od 1998 wiceprezes Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego oraz przewodniczący komitetu wydawnictwa Dzieł Wszystkich Henryka Wieniawskiego.
Dwukrotnie uhonorowany nagrodą w Konkursie Kompozytorskim Związku Kompozytorów Polskich: w 1947 za kompozycję Suita kujawska, w 1949 za kantatę Odejście Fryderyka. W 1963 na Festiwalu Teatrów Polski Północnej został nagrodzony za skomponowanie muzyki do Nocy listopadowej Stanisława Wyspiańskiego. Trzykrotny laureat I Nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki (1967, 1975 i 1980) oraz nagrody przyznanej przez Związek Kompozytorów Polskich za osiągnięcia na gruncie twórczości i działalności muzycznej (1979).
Żonaty był z Olgą Iliwicką–Dąbrowską, wraz z nią pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.