LANGE ARNHOLT, złotnik
< Poprzednie | Następne > |
ARNHOLT LANGE (16 XI 1667 Gdańsk – 12 IV 1724 Gdańsk), złotnik. Syn Hansa Christopha Langego. Od 1697 roku zatrudniony jako czeladnik w warsztacie Nathanaela Schlaubitza. Pracę mistrzowską wykonał w 1699 u Konrada Jakoba Keseberga. W roku 1700 otrzymał obywatelstwo miejskie. Miał synów Johanna Constantina i Gottfrieda Arnholta]], których kształcił w zawodzie. Wdowa po nim prowadziła warsztat do chwili przekazania go synowi w 1740 roku.
Używał znaku warsztatowego z monogramem AL w owalu. Z jego dorobku wymienić można zawieszki z wilkomu murarzy ( Muzeum Narodowe w Gdańsku), kubki (Muzeum Narodowe w Gdańsku), dwa kufle ze scenami nowotestamentowymi (rynek antykwaryczny) oraz argenteria sakralne: kielich (dawniej kościół św. Józefa Gdańsku), relikwiarz św. Brygidy (dawniej kościół św. Brygidy w Gdańsku), aplikację na obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem i zespół plakiet wotywnych (Kościerzyna).
Zob. też złotnictwo.