BŁAŻEJOWSKI JERZY STANISŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY STANISŁAW BŁAŻEJOWSKI (ur. 10 XI 1945 Wąbrzeźno), naukowiec, chemik. Syn Jana i Stanisławy z domu Kopeć, repatriantów z kresów Wschodnich, osiadłych wiosną 1945 w Jarantowicach koło Wąbrzeźna, od 1948 w Wąbrzeźnie. W 1963 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Golubiu-Dobrzyniu, w latach 1963–1969 studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej (PG). Od 1 V 1969 do 30 IX 1970 asystent stażysta i asystent na Wydziale Chemicznym PG, od 1 X 1970 do 2016 związany z Instytutem, a następnie Wydziałem Chemii Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Odbył studia doktoranckie (1970–1972), starszy asystent (1972–1977), od 1977 doktor i adiunkt, od 1984 doktor habilitowany, od 1986 docent. W latach 1979–1981, 1985–1986 i 1989 odbył staże naukowe na Uniwersytecie Stanowym Pensylwanii (USA). W 1991 profesor nadzwyczajny (uczelniany), od 1992 profesor tytularny, od 1994 profesor zwyczajny UG. W latach 1987–1991 dyrektor Instytutu Chemii UG, 1991–1996 dziekan Wydziału Chemii UG, od 1994 kierownik Katedry Chemii Fizycznej UG. Był przewodniczącym Rady Bibliotecznej UG.
Prowadzi badania dotyczące struktury i fizykochemii pochodnych akrydyny o znaczeniu biologicznym, właściwości chemiluminogennych i zastosowań analitycznych kationów akrydyniowych, właściwości spektroskopowych i zastosowań flawonoli i diflawonoli, rentgenografii i energetyki sieciowej kryształów, laserowej fotochemii w podczerwieni, zachowania i reaktywności połączeń chemicznych, kinetyki nieizotermicznej, chemii układów istotnych pod kątem środowiska przyrodniczego, organizacji i zachowania przyrody na gruncie termodynamiki procesów nieodwracalnych. W 1991 przewodniczył komitetowi organizacyjnemu polsko-niemieckiej konferencji „Zanieczyszczenie i odnowa Zatoki Gdańskiej problemem o znaczeniu europejskim”, w 1997 komitetowi organizacyjnemu XL Zjazdu Polskiego Towarzystwa Chemicznego (PTChem) oraz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego w Gdańsku. W 2001 i 2009 był przewodniczącym komitetów organizacyjnych rosyjsko-ukraińsko-polskich konferencji dotyczących oddziaływań międzycząsteczkowych. W latach 1996–2009 czterokrotnie wybierany do Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, której dwukrotnie (w okresie 2003–2009) przewodniczył; w latach 1999–2002 był członkiem prezydium oraz przewodniczącym jej Zespołu do spraw Międzynarodowych, 2001–2002 przewodniczącym Komisji Ekonomicznej, 1996–2002 przewodniczącym Sekcji Uniwersytetów. W 2005 przewodniczył polskiej delegacji na konferencji europejskich ministrów odpowiednich do spraw szkolnictwa wyższego w Bergen. W latach 1999–2005 był przedstawicielem Polski do kontaktów z UNESCO w sprawach szkolnictwa wyższego. W okresie 2000–2005 wchodził w skład Rady do spraw Edukacji Europejskiej / Procesu Bolońskiego przy Ministrze Edukacji Narodowej, 2004–2005 w skład zespołu przygotowującego projekt ustawy „Prawo o szkolnictwie wyższym”, powołanego przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej (RP), 2008–2009 był członkiem Rady do spraw Edukacji i Badań Naukowych przy Prezydencie RP, w 2013–2016 Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, w 2014-2017 Zespołu Odwoławczego, w 2015-2018 Konwentu Rzeczników przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
W latach 1996–2002 i 2016–2018 członek Komitetu Chemii Polskiej Akademii Nauk, 1997–2003 członek prezydium Zarządu Głównego PTCh, prezes PTCh w kadencji 2016–2018. W latach 2001–2013 sekretarz generalny Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, od 2013 jego prezes. W okresie 1997–2002 członek prezydium Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, 2000–2015 przewodniczący Komisji Rewizyjnej tego towarzystwa. W latach 2002–2005 prezes Okręgu Wschodnio-Pomorskiego Polskiego Klubu Ekologicznego. Od 1997 do 2015 członek Rady Redakcyjnej czasopisma naukowego „Wiadomości Chemiczne”, w 2000–2003 wiceprzewodniczący, w 2003–2006 jej przewodniczący. W latach 2003–2012 członek Rady Programowej czasopisma „Forum Akademickie”, od 2006 Komitetu Redakcyjnego czasopisma naukowego „Problemy Ekorozwoju / Problems of Sustainable Development” Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki (Salzburg).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi w 2004, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2014, Medalem Komisji Edukacji Narodowej w 1995, w 2015 Medalem Prezydenta Gdańska, Medalem im. Jana Zawidzkiego PTChem, Złotym Medalem UG i Medalem im. Wojciecha Świętosławskiego, przyznawanym przez Polskie Towarzystwo Kalorymetrii i Analizy Termicznej, złotym Medalem im. Janusza Sokołowskiego De Chimia Gedanensi Bene Meritus w 2016. W 1990 otrzymał Nagrodę Wojewody Gdańskiego w Dziedzinie Nauki i Kultury, w 2012 Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza. W 2002 przyznano mu tytuł Honorowego Członka Akademii Nauk Wyższych Szkół Ukrainy, w 2005 tytuł Edukatora Roku, nadawany przez Wyższą Szkołę Biznesu w Dąbrowie Górniczej. W 2007 Parlament Studentów RP wyróżnił go Nagrodą Środowiska Akademickiego „Prostudent”. W 2012 otrzymał prestiżowe wyróżnienie Międzynarodowej Konfederacji Analizy Termicznej i Kalorymetrii „The 2012 TA Instruments–ICTAC Award” – przyznawane co cztery lata od 1977, a w 2017 wyróżnienie Distinguished TA&C Researcher in Central & Eastern Europe. W 2015 otrzymał Nagrodę Nauczyciela Roku UG im. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza.
W 2012 w „Roczniku Dobrzyńskim” ukazał się poświęcony mu artykuł Chemik i organizator szkolnictwa wyższego, w 2013 biogram w pracy Uczeni Gdańska. Laureaci Nagrody im. Jana Heweliusza za lata 2008–2012 (wydawnictwo GTN) .
