DZIEDZIC JERZY, prorektor Politechniki Gdańskiej, radny
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY DZIEDZIC (3 XI 1922 Toruń – 3 IV 1989 Gdańsk), prorektor Politechniki Gdańskiej (PG), radny. Syn Ignacego (9 VII 1889 Gorlice – 23 III 1956 Kraków), adwokata, sędziego, w Gdańsku w latach 1921–1922 współpracownika „Gazety Gdańskiej”, i Zofii z domu Grodeckiej, brat Zofii (1928 Toruń – 1929 Toruń). W 1939 absolwent Gimnazjum Elektrycznego w Toruniu. We wrześniu 1939 uczestnik obrony Warszawy. Zbiegł z obozu jenieckiego dla szeregowców. Od lipca 1941 do lutego 1945 monter w Zakładach „Siemens” w Krakowie. Od lutego do maja 1945 pracował jako technik w Zjednoczeniu Energetycznym Okręgu Krakowskiego.
W Gdańsku od września 1945 do 1948 studiował na Wydziale Elektrycznym PG, magister inżynier elektryk. W latach 1946–1989 pracownik Wydziału Elektrycznego PG, jednocześnie w 1948 był zatrudniony w Gdańskich Technicznych Zakładach Naukowych, od października 1949 do kwietnia 1950 w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego Gdańsk, w 1951 był wykładowcą w Szkole Inżynierskiej Naczelnej Organizacji Technicznej.
Na PG w 1953 zastępca profesora, od 1954 doktor (promotor: prof. Kazimierz Kopecki), od 1966 docent, od 1971 profesor (tytularny). W latach 1953–1956 pełnomocnik rektora PG ds. młodzieży, w 1954–1966 kierownik Katedry i Zakładu Elektrotechniki Teoretycznej i Podstaw Elektrotechniki, w 1966–1969 kierownik Katedry Automatyki Przemysłowej. W latach 1966–1968 prodziekan, w 1968–1969 dziekan Wydziału Elektrycznego, w 1969–1972 prorektor ds. nauczania PG. Od 1969 do 1974 kierownik Zakładu Automatyki, w latach 1974–1983 wicedyrektor, w 1984–1989 dyrektor Instytutu Elektroenergetyki i Automatyki, gdzie w latach 1970–1988 był kierownikiem Studium Podyplomowego Automatyki Przemysłowej. Jednocześnie w latach 1954–1958 pracował w Instytucie Energetyki w Warszawie na stanowisku doradcy, a w 1959–1961 na Politechnice Szczecińskiej jako zastępca profesora i wykładowca na Wydziale Elektrycznym.
Był prekursorem rozwoju kierunku automatyka na PG. Autor publikacji na temat elektrotechniki, automatyki i elektroenergetyki, tłumacz podręczników z elektrotechniki z języków rosyjskiego i angielskiego. Autor skryptów (z Piotrem Ciechanowiczem) Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej (Gdańsk 1951), Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej (Warszawa 1969).
W latach 1948–1989 członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (prezes oddziału gdańskiego w 1956–1957), członek Komitetu Automatyki i Robotyki Polskiej Akademii Nauk (PAN), Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (1973–1985 wiceprezes, w 1985–1987 skarbnik, przewodniczący Komisji Nagród Naukowych), Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. W latach 1984–1989 radny Miejskiej Rady Narodowej w Gdańsk, był przewodniczącym Komisji Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Odznaczony m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi (1955), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1976), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1967), złotą odznaką Akademickiego Zrzeszenia Sportowego (1956), srebrną odznaką Stowarzyszenia Elektryków Polskich (1962). Należał do Klubu Wysokogórskiego „Trójmiasto”. Mieszkał przy ul. Chrzanowskiego 78. Żonaty był z Danutą (24 IX 1922 – 12 I 2012 Gdańsk), nauczycielką w klasie fortepianu w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku, członkinią Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1957–1959) i Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. Pochowani na cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Jarzębowski Leonard, Dziedzic Ignacy Jakub, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 1, Gdańsk 1993, s. 375–376.
Siedemdziesiąt pięć lat Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, 1922–1997. Księga Pamiątkowa, red. Marek Latoszek, Gdańsk 1998, s. 205, 213 –215.
Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904–2014, red. Bolesław Mazurkiewicz, Gdańsk 2014, s. 71.
Z kart historii elektryki na Pomorzu. 80-lecie Stowarzyszenia Elektryków Polskich na Wybrzeżu, red. Dariusz Świsulski Gdańsk 2012, s. 193–194.
